Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Taki jak ich wiele
#1
Czy my igramy z losem?
czy też on igra z nami?
każdy sam zbiera cięgi
jesteśmy wędrowcami.

Kolejne drzwi i okna
gwiazd pola nad głowami
patrzymy w dobrą stronę
jesteśmy żeglarzami.

Wciąż bezkrytycznie ślepi
broniąc ego potęgi
sypiemy morałami
pozostając biedni.
Zabijmy nasze pragnienia.
Oddajmy je innym ludziom.
My niewolnicy czarni od sadzy,
pracy nad naszą duszą.
Odpowiedz
#2
Nie podoba mi się. Wiersz taki, jakich wiele.
Nic odkrywczego, niemniej ostatnie dwa wersy baaardzo mi przypasowały Smile
"By człowiek był człowieka bratem, trzeba go wpierw przećwiczyć batem"
Odpowiedz
#3
. .
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości