Liczba postów: 849
Liczba wątków: 171
Dołączył: Dec 2017
12-09-2019, 08:39
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 13-09-2019, 22:14 przez Julia.)
Za późno, nie odnajdziemy drogi.
Powoli gaśnie światło w jaskini
- głos zgubił echo.
Między dziką naturą a wyobraźnią
jest przepaść. Skostniałe palce
trzymają bilety. Trzeba je oczyścić
z drobinek piasku, wtedy uniosą
ostatnie myśli w różnych kierunkach.
Może wpadną pod dłuto rzeźbiarza,
który przegraną walkę utrwali
w kamieniu. Nieodkryte diamenty
wciąż kreślą znaki na niebie
- to nic, że kurczy się ziemia
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Liczba postów: 3 153
Liczba wątków: 75
Dołączył: Mar 2017
Byłam tu już kilka razy, Julio. Za każdym razem odkrywam coś nowego. Wybacz... Bardzo pod siebie biorę ten wiersz - choć wiem, że opublikowałaś z zamysłem trafienia w wiele serc, ale jako Krytyk, powinnam oddzielić uczucia od opinii, dlatego podglądałam, milcząc.
Nie umiem, nie potrafię oddzielić emocji, które towarzyszą mi w przeżywaniu tego wiersza. Ponieważ oddaje moje odczucia.
Byłabym nieobiektywna, twierdząc że wiersz jest super. Dla mnie jest. Wyraża to, co czuję.
Liczba postów: 803
Liczba wątków: 229
Dołączył: Feb 2016
14-09-2019, 00:07
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 14-09-2019, 00:10 przez Alchemik.)
O rany, nic?
Żadnego komentarza pod świetnym wierszem?
(pisząc komentarz, nie wiedziałem, że zrobiła to również Miranda. Oboje w jednym czasie)
Może wydawać się okolicznościowy, bo z jednej strony jest.
Upamiętnia tragedię w Jaskini Wielkiej Śnieżnej.
Ale, moim zdaniem, to uniwersalny wiersz, dobra poezja, która skupia się na imponderabiliach, sprawach nieuchwytnych, ponadczasowych jak dusze tych, którzy pozostali w jaskini.
A te dołączyły do rzeźby jaskini i jej stalagmitów, stalaktytów wapiennych i lodowych.
A to przecież piękny wiersz o pasji.
Julia zapisała go, wyrzeźbiła we fragmenciku lodu, być może z ukrytym diamentem.
Nieistotne, czy pasja każe zwiedzać w głąb jaskinie, bądź oceany.
Albo wyruszać kosmos w kapsułach osadzonych na tonach materii wybuchowej.
to nic, że kurczy się ziemia
zwykła, niezwykła względność
Ziemia się kurczy, bo powiększają się nasze ambicje do sięgania, osiągania dotychczas niemożliwego.
Może i jestem subiektywny, ale wolno mi
Oceniam na piątkę.
Kłamstwo wymaga wiary, aby zaistnieć. Uwierzę w każde pod warunkiem, że mi się spodoba.
J.E.S.
***
Jak być mądrym.. .?
Ukrywać swoją głupotę!
G.B. Shaw
Lub okazywać ją w niewielkich dawkach, kiedy się tego po tobie spodziewają.
J.E.S.
Liczba postów: 3 153
Liczba wątków: 75
Dołączył: Mar 2017
To nie wiersz na ocenę. Dlatego nikt nie odważył się skomentować...
Ja czuję ten utwór każda swoją komórką ciała. On wzrasta we mnie coraz mocniej. Po każdym czytaniu.
Liczba postów: 3 153
Liczba wątków: 75
Dołączył: Mar 2017
14-09-2019, 00:22
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 14-09-2019, 00:23 przez Miranda Calle.)
Byłam jako skała, której nie sięgnął nikt. Teraz jestem okruchem lawy, nieskończonością. Zwykłym kawałkiem materii organicznej. Którą wchlonie świat. A niechaj pochłonie! Bo znów chcę żyć.
Liczba postów: 803
Liczba wątków: 229
Dołączył: Feb 2016
Rozumiem, Cię Mirando.
Niestety, nie ma więcej gwiazdek niż pięć.
Julio!
Uszanowanie.
Kłamstwo wymaga wiary, aby zaistnieć. Uwierzę w każde pod warunkiem, że mi się spodoba.
J.E.S.
***
Jak być mądrym.. .?
Ukrywać swoją głupotę!
G.B. Shaw
Lub okazywać ją w niewielkich dawkach, kiedy się tego po tobie spodziewają.
J.E.S.
Liczba postów: 3 153
Liczba wątków: 75
Dołączył: Mar 2017
Ha. A jednak ktoś się osmielił
Ja w ciszy trwam. Niech płynie.
Nigdzie nie zaznasz takiego spokoju i rozwagi względem oceny utworu. Tylko tu, na VA.
Liczba postów: 849
Liczba wątków: 171
Dołączył: Dec 2017
Nie wiem co powiedzieć, tyle emocji pod wierszem. Powiem wprost: coś przegania mnie z jednego końca w drugi. Każda śmierć rodzi miłość i odwrotnie - czuję wagę wartości, którą wkładam w strofy. Zawsze z lękiem i niepewnością. Dziękuję Mirando, dziękuję Alchemiku.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Liczba postów: 246
Liczba wątków: 26
Dołączył: Jun 2018
Napiszę tylko tyle, że Twój wiersz jest mi bliski i wciąż do niego wracam...
Liczba postów: 1 464
Liczba wątków: 254
Dołączył: Dec 2017
Zaiste piękny wiersz, mnie osobiście wbija w podłogę... A naprawdę rzadko tak mam.
Liczba postów: 934
Liczba wątków: 122
Dołączył: Jun 2016