Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Spalenie czarownicy
#1
UWAGA! ZAWIERA WULGARYZMY!


    Za rękę ją chwycił, do siebie pociągnął, dotknął ustami policzka. Opierać się chciała, lecz nie wypadało, kochała go bardzo, nad życie.
    I tak ośmielony, odpinał już oręż, pas z mieczem co miał go przy boku. A później ściągnął, swe rękawiczki, czarne jak smoła i wrony. Rozbierał się szybciej, chciał zrzucić już z siebie, ubranie i kaftan kolczy! Wpierw zbroja na trawie, a później koszula, już nagi jest do połowy! Sześćdziesiąt dziewięć, już słów napisałem, pozycja ta tylko mu w głowie! I spodnie na kwiatach i cały już goły, za pierś chwyta czarownicę! I dupczy!
- Spłonęłam cała!
- Ze wstydu, rzecz jasna!
Odpowiedz
#2
Przewrotne dosyć, zabawne i fajne Wink. Powiedziałbym zdrowo - ludowe Wink

Pozdrawiam.
corp by Gorzki.

[Obrazek: Piecz1.jpg]
Odpowiedz
#3
Big Grin Dobre, aczkolwiek "Ze wstydu, rzecz jasna" dałabym jako dalsza część wypowiedzi, po wielokropku.
Odpowiedz
#4
Zgadzam się z Gorzkim. Fajne, takie wesołe ludowe klimaty. Wink
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości