Słowa-klucze i z wyobraźni na papier

[Korona]

Znacie jakieś słowa-klucze, którymi można zacząć przelewać na papier to co się wymyśli?

Lub jakieś tajniki ubrania w słowa myśli.

Albo jakiś sposób.

Jakaś rada co zrobić gdy się widzi, a nie umie się tego przekazać

[Hanzo]

Znajomy kiedyś mi rzekł:

"Mam setki pomysłów, ale nie zapisuję ich w konspekty. Jeżeli któryś z tych pomysłów wyparuje z mojej głowy po kilku godzinach - oznacza to, że nie był wart zapisania."

Coś w tym jest, i taka jest moja odpowiedź. O ile dobrze Cię zrozumiałem.

Pozdrawiam!

[Kandara]

Jakaś rada co zrobić gdy się widzi, a nie umie się tego przekazać

Zmienić perspektywę.

[Natasza]

Należy wygospodarować 15 minut - całkowicie tylko na pisanie. Nastawić minutnik
Usiąść i pisać wszystko, co pomyśli głowa. Ale to ma być uczciwe- zapis myśli, tak jak lecą. Bez cenzury bez poprawiania, bez czytania, co się napisało. Pozwolić sobie na myślo- i słowotok. Skończyć. Zapisać (jeżeli to było na kompie). Dopiero teraz czytać.
Robić to ćwiczenie wielokrotnie. Zadawać zadawać sobie "Temat". Siadać, kiedy myśli się kłębią o tym, co chcielibyśmy napisać.
Czasami się sprawdza taka metoda.
Sama poznałam ją na warsztatach i choć de facto służyła czemu innemu (innemu celowi), ja znalazłam w tym "podpowiedź" na niemoc.

[Kandara]

Hum... ja czasem mam tak, że słyszę w głowie jakiś dialog, lun nawet opis. Jednakże kiedy biorę kartkę i próbuję to wszystko zapisać w najbardziej surowej, pierwotnej formie, to nagle nie potrafię tego zrobić. Słowa, które wcześniej słyszałam w swojej głowie natychmiast uciekają... a ja czuję wówczas, że marnuję coś naprawdę fajnego. (zwłaszcza jeśli chodzi o dialogi, bo z nimi mam problem). I tak się ostatnio zastanawiałam, co robić, żeby polepszyć komunikację między głową, a ręką...

[sithisdagoth]

Zrób plan wydarzeń. Mniej czy bardziej szczegółowy - nieważne. Na innej kartce (komputer słabo mi się do tego nadaje) wypisz luzem słowa, które kojarzą ci się z tekstem, opisz jaka ma panować atmosfera, opisz postacie, świat przedstawiony, ewentualny przekaz etc. I wcale nie trzeba zaczynać od początku - zacznij pisanie od fragmentu, który najłatwiej będzie ci zrealizować (potem i tak będziesz go poprawiał). Mi to pomaga.

[Changed]

O! Ja też czasami piszę myśli, a potem czytam... Jeśli można tak powiedzieć, bo widzę je od razu - ze względu na pewne czynniki, krótsze formy piszę... na komórce.
Z reguły jest to bardziej na zasadzie skojarzeń. Dzięki temu wiem, co mi wychodzi z danego kontekstu.
A poza tym... Jak przelać na papier? Pisać prosto z głowy, bez większego zastanowienia. Teksty się i tak poprawia.

[Kandara]

A poza tym... Jak przelać na papier? Pisać prosto z głowy, bez większego zastanowienia. Teksty się i tak poprawia.

A jeśli w momencie sięgnięcia po pióru, wszystko ucieka? Nawet ta najbardziej surowa, nieobrobiona forma. Co zrobić jak słyszę coś w głowie, ale nie mogę tego zapisać w żadnej formie, poprawionej, czy nie. (swoją drogą megadziwne uczucie)

[Changed]

Słyszysz głosy.
Ale spoko, ja też słyszę. Chociaż głównie swoje własne. :p
Szczerze mówiąc... nie wiem. Ja z reguły daję radę zapisać swoją myśl. chociaż jeśli zastanawiam sie nad nią dłużej, to ucieka. Jeśli planuję napisać, to ucieka. Jeśli automatycznie to robię - jest i to już nie tylko na myśli.
Może nie masz tego odruchu? Trzeba go sobie wyrobić. Tak jakby.

[Kandara]

Słyszysz głosy.

Czasami

chociaż jeśli zastanawiam sie nad nią dłużej, to ucieka. Jeśli planuję napisać, to ucieka. Jeśli automatycznie to robię - jest i to już nie tylko na myśli.
Może nie masz tego odruchu? Trzeba go sobie wyrobić. Tak jakby.

No to nie do końca uciekanie. To brak porozumienie między głową, a ręką. Słyszę, ale nie mogę zapisać, a przynajmniej zapisać w niezmienionej formie. Inna sprawa, że czasem słyszę swoje myśli jakby na kilku poziomach... jedne "płycej", inne "głębiej" i to z tymi drugimi mam kłopot największy.

[Changed]

To tu już za bardzo nie pomogę. Nie mam szansy. Nie znam się. Moje myśli płytsze są z reguły tak durne, że wole ich nie słyszeć i z reguły tak jest. A głębsze... no cóż - właśnie to porozumienie ułatwiło mi wiele razy życie.
A gdyby tak to spłycić - wyzuć z emocji, głębszej filoofi i zapisać, skoro z płytszymi nie masz problemu?

[Kandara]

Chyba nie zrozumiałam pytania... ale w sumie czasem udaje się uratować jakieś strzępy. Ale to nie filozofia... po prostu jedne "krzyczą głośniej, inne ciszej".