Retrospekcja

[Ero]

Wybacz mi

samotna
otulona ciszą
w milczeniu wyznaję
swe grzechy

wybacz mi

błagam o zrozumienie
za winy popełnione
za myśli porzucone
za słowa zapomniane

wybacz mi

jaźń rozdarta
przez wiatry nadziei
w cieniu ukryte
ociekające rozpaczą

wybacz mi

słów zbyt wiele
pada kolejny strzał
z ust kochanych
zadających ból

wybacz mi

za to że jestem kim
chcę być nie będąc
tym kim chciałbyś bym była

[Morte]

Uhh smutna treść, ściska za serce. A z każdą kolejną strofą smutek potęguje to powtarzające się "wybacz mi". Bardzo dobre zakończenie na pograniczu smutku i zawodu na kochającej osobie, które nie ukrywam, silnie przemawia do mnie.

Pozdrawiam

[RootsRat]

Podoba mi się, ta swoista litania. Refren wzmacnia wymowę całości, brawo!

Aczkolwiek: jak dla mnie (subiektywnie) ta strofka:

"jaźń rozdarta
przez wiatry nadziei
w cieniu ukryte
ociekające rozpaczą"

jest zbyt patetyczna, za dużo tu - nieco sztucznego (wizualnie) - dramatyzmu. Również pointa ździebko za bardzo zakręcona, trzeba 3 sekundy poświęcić na zrozumienie. Ale jak mówię - to moje osobiste odczucie. Generalnie udany wiersz!

[Ero]

Wybacz mi

samotna
otulona ciszą
w milczeniu wyznaję
swe grzechy

wybacz mi

błagam o zrozumienie
za winy popełnione
za myśli porzucone
za słowa zapomniane

wybacz mi

jaźń rozdarta
przez wiatry nadziei
smutnymi oczyma
spoglądające


wybacz mi

słów zbyt wiele
pada kolejny strzał
z ust kochanych
zadających ból

wybacz mi

za to że jestem
kim chcę być
nie będąc tym
kim chciałbyś bym była



Tak lepiej? (To pierwotna wersja )

[RootsRat]

Hmm, pierwsza wersja bardziej mi się podoba (tzn. ta pierwsza zamieszczona przez Ciebie). Chodziło mi bardziej o ton tej strofy:

"jaźń rozdarta
przez wiatry nadziei
ukryte w cieniu
ociekające rozpaczą" - o tak imho lepiej, wystarczy zamienić wyrazy w 3. wersie. Ale, jak mówiłem - to moje widzimisię

[Alf]

Zuzia , chyba mówię to za każdym razem , ujęłaś mnie tą twórczością , napisz coś jeszcze .