27-02-2010, 08:35
Jeden z pierwszych wierszy o świecie idealnym
Rajski ogród
Jest takie miejsce na ziemi,
gdzie nigdy nie dociera ciemność,
ziemia chroniona jest tam opatrznością Bożą,
więc w to miejscu nigdy nie wrosną kwiaty zła.
Rajski ogród cieniem złotych drzew ochraniając,
przed mrocznym deszczem swoich mieszkańców uchowa.
Żadna dusza swego ciała nie opuści,
światło Boga mgłę śmierci rozproszy.
Żadna roślina zła owoców nie zrodzi,
i żadnej istoty już mrok nie pochłonie.
Nikt nie odczuje cienia samotności,
Każda istota miłości dostatek otrzyma.
To świat bez wad przez Pana broniony,
Rajski ogród gdzie dobro się nie kończy,
a dla zła nie ma miejsca.
Rajski ogród
Jest takie miejsce na ziemi,
gdzie nigdy nie dociera ciemność,
ziemia chroniona jest tam opatrznością Bożą,
więc w to miejscu nigdy nie wrosną kwiaty zła.
Rajski ogród cieniem złotych drzew ochraniając,
przed mrocznym deszczem swoich mieszkańców uchowa.
Żadna dusza swego ciała nie opuści,
światło Boga mgłę śmierci rozproszy.
Żadna roślina zła owoców nie zrodzi,
i żadnej istoty już mrok nie pochłonie.
Nikt nie odczuje cienia samotności,
Każda istota miłości dostatek otrzyma.
To świat bez wad przez Pana broniony,
Rajski ogród gdzie dobro się nie kończy,
a dla zła nie ma miejsca.