Prostota siedzenia

[incognito]

Siedzisz.
Nie wiesz czemu, po co.
Ale siedzisz.
Słuchasz rozmów i siedzisz.
Ludzie wokoło rozmawiają.
I siedzą.
Czasem odpowiesz.
Siedząc.
Dodasz swoje pięć groszy.
I oni dodadzą.
Wszyscy siedzicie.
Gestykulujesz, mówisz ciałem.
Lecz siedzisz.
Dlaczego ?
A w jakiem celu wstawać..
Skoro można siedzieć.

[miriad]

;] nie wiem, czego oczekujesz, ale zgaduję, że wiersz nie powstał w życzeniu stworzenia czegoś pięknego/wielkiego/mądrego. jeśli mam rację, to nie powiem nic karcącego o tym czymś; bo w moją definicję wiersza jednak słabo się mieści. ot, jakaś tam łopatologicznie oczywista i tautologiczna obserwacja. do sztuki ma się to tak, jak małe drzewo do krzaczka. dwie kompletnie różne rzeczy, choć znajdą się tacy, którzy ich nie rozróżnią.
jeśli zaś racji nie mam, i wiersz aspiruje do czegoś wiekopomnego;] albo chociażby poetycko wartościowego - to muszę powiedzieć, że ci się nie powiodło.

[Lantus]

Niektóre utwory odbywają proces stagnacyjno-pocieszny, inne natomiast pozornie popychają jakieś sprawy do przodu i znawcy mówią wtedy o przekazie.

Ocenię to tak - trójka na siedząco.

Pozdrawiam, nowy.

[emyk888]

może na początku może mala łapanka:

Dlaczego ? - bez spacji przed znakiem zapytania
A w jakiem celu wstawać.. - wielokropek ma trzy kropki a nie dwie
Skoro można siedzieć.

tekst nie najwyższych lotów, mnie osobiście drażnią wielokrotne powtórzenia, rozumiem, że maja coś podkreślic, ale powinny to robić umiejetnie, a nie tak jak tu męcząco. Niestety i forma nie za barzdzo mi przypadła do gustu. Czeka Cie trochę pracy, nie wiem ile ten tekst "leżal" przed wstawieniem, może ciut za krótko?
Nie zrażaj się i pisz dalej

Pozdrawiam

E.

[Lyssa]

Dopóki nie przeczytałam ostatniego wersu, pomyślałam ,że chodzi o siedzenie w kiciu i takiej spodziewałam się puenty. Męczące powtórzenia, emyk ma rację powinien poleżeć zanim usiadł.

[Lantus]

Te męczeńskie powtórki były celowe, chyba za dużo paliliście Pink Floyd'a i teraz nawet ciało Jezusa musi być pocukrowane.

Pozdrawiam.

[RootsRat]

Oj, słabiutko tutaj. Ten wiersz jest o... o niczym. Wiem, że powiesz, że jest o siedzeniu - i fakt, sporo tu siedzenia, ale to wiersz o niczym. Na 1, bo nic wartościowego tutaj nie widzę, oprócz nieudanej próby napisania poezji... Może następnym razem, nie zniechęcaj się.

[Zasuchariusz]

Mi się to podoba, ma pewien banalny magnetyzm. Te siedzenie co drugi wers jest rytmiczne, charakterne. Takie trochę niedojrzałe, ale przyjemne. Puenta też mi się całkiem podoba .

[Lexis]

Nie poprawię oceny, moim zdaniem jest to nie najlepszy wiersz, nie nazwę go i dobrym.
Nie podoba mi się budowa, ona jako pierwsza razi :/ Następna w kolejce jest treść, która nie mówi wiele czytelnikowi.
Z tego tekstu mogę wyciągnąć tyle: Ludzie są tak leniwi, że nawet nie wstaną, żeby porozmawiać.
Temat całkiem całkiem, ale radziłabym dopracować to wierszydło
Pozdrawiam