Liczba postów: 274
Liczba wątków: 58
Dołączył: Dec 2009
Zawiesiłem rankiem na ścianie
Portret niebieski
W masywnej złotej ramie
Obraz królewski
Stanowi po tobie znamię
piętno pamięci
Tych chwil radosnych
Gdyśmy wniebowzięci
Czekali wiosny
Lecz przestali w pół drogi
I zniknął z twarzy uśmiech błogi
A w sercu tkwi wciąż ślad
blasku pożogi.
Liczba postów: 1 135
Liczba wątków: 31
Dołączył: Nov 2009
Początek - cud, miód i w ogóle. A potem jakby rytm trochę się zgubił. Całościowo jednak - wiersz jest dobry. Ciekawy.
(Wiecie? Niektóre amatorskie wiersze są bardziej przyjazne w próbie interpretacji niż te autorstwa wielkich poetów.
"KGB chciało go zabić, pozorując wypadek samochodowy, ale trafił kretyn na kretyna i nawet taśmy nie zniszczyli." - z "notatek naukowych" Mestari
Liczba postów: 80
Liczba wątków: 4
Dołączył: Nov 2009
Początek świetny
ogólnie wiersz jest dobry. Tylko właśnie na koniec zgubiłeś tą formę która była na początku... tak na przyszłość pamiętaj żeby trzymać przyjętą formę
Tak się bawię.
Konto usunięte
Unregistered
Tak, przedmówcy mają rację, coś zgubiłeś gdzieś tam.
I może dlatego wiersz jakby nie dotarł do mnie. Tak, najprawdopodobniej jest to spowodowane owym zachwianiem ;]
Pozdrawiam, Duś
Liczba postów: 1 633
Liczba wątków: 84
Dołączył: Feb 2010
"Stanowi po tobie znamię
piętno pamięci"
Ten fragment zwłaszcza przypadł mi do gustu jeśli chodzi o wartość wzrokową budowy wiersza.
Całość - fajna. Nie rwie za serducho, ale to nie znaczy, Easy-riderze, że nie widać tutaj dobrej ręki i głowy jakbym to ujął
Czuję jednak, że pewnego dnia trafisz i w moje dziwne upodobania poetyckie - rozwiniesz się na tyle, że jeden prąd Ci nie wystarczy.
Pozdrawiam
Arche
Jeżeli myślisz, że Twój tekst jest dobry, napisz do mnie.
Wszystko da się naprawić.
Liczba postów: 1 862
Liczba wątków: 65
Dołączył: Jul 2010
od "wniebowzięci" zaczynasz lecieć nie w tę stronę, co trzeba. Wyrzuć "uśmiech błogi", to straszne spłaszczenie.
Początek absolutnie na medal. Popracuj nad tym wierszem. Będzie bardzo dobrze.
Pisz i komentuj.
Pozdrawiam.
Liczba postów: 843
Liczba wątków: 50
Dołączył: Sep 2010
"Zawiesiłem rankiem na ścianie
Portret niebieski
W masywnej złotej ramie
Obraz królewski"
- to jest dla mnie genialne.
Wiersz dobry, podoba mi się, chociaż to już drugi smutny utwór jaki czytam na tym forum. Romantyk z Ciebie easy-rider. Twój styl momentami przypomina mi Stachure, czytasz go może?
Pozdrawiam.
Liczba postów: 274
Liczba wątków: 58
Dołączył: Dec 2009
Spróbowałem przemyśleć ten tekst jeszcze raz i zamieszczam wyniki:
Zawiesiłem rankiem na ścianie
Portret niebieski
W masywnej złotej ramie
Obraz królewski
Stanowi po tobie znamię
piętno tej chwili
gdy choć w żałobie
Mogli wzajemnie
Wprost ufać sobie
Ale przestali w pół drogi
Mrok zapanował w sercu i głowie
A jedno rzekło „Nic tu po Tobie”
