Pokolenie

[Farmer]

Uśpione pokolenie
wąsatej wiktorii
zdruzgotanych obyczajów
i globalnych karier
umiera nieświadomie
czerwone płuca
duszone tlenem
czystą wolnością

Wczesne rozłąki
i kształcące podróże
zachłyśniętych garścią monet
ukwiecają obcy grunt


Za plecami
jałowe pustkowia
pełne zakorzenionych wierzb
i matek płaczących
czyściec
ze świętym obrazem

Pod kloszem postępu
kiełkują światowe jaźnie
a na pólkach
pod sufitem
wciąż tylko ocet

[Kotkovsky]

Wiersz smętny, dość pesymistyczny w nastroju, co nie znaczy że kiepski.
Jak się zdaje dbasz o to by wersy miały równą długość. To dobrze, bo to wprowadza pewien porządek. Niestety, szkoda że zaniedbałeś by każda zwrotka miała raczej ich jednakową ilość. I to nawet gdyby oznaczało to konieczność "gimnastykowania się" z długością wersów. I z dopisaniem nowych, odpowiednich słów lub usunięciem innych.
Poza tym interpunkcja: choćby brak przecinków i kropek! W pewnych miejscach one aż proszą się by je postawić. Chociażby przed i po tym fragmencie:

czerwone płuca
duszone tlenem
czystą wolnością

Brak tych znaków wprowadza pewną dezorientację. Nadto powstały wskutek wprowadzenia kropki równoważnik zdania lepiej przekształcić w zdanie dodając słowo "są" przed słowem "tlenem". Dobrze że chociaż zwrotki zaczynasz z dużych liter. I to bynajmniej nie jest z mojej strony ironia. :)

[Farmer]

Dzięki za opinię
Jeśli chodzi o wersy i ich "równość", to nie przykładam do tego aż takiej wagi.
Piszę tak, by wszystko grało mi rytmicznie podczas czytania.
Liczenie zgłosek, czy liter/wyrazów to nie mój styl

[Kotkovsky]

No tak, ale z drugiej strony wydaje się że tego typu rzeczy też mają wpływ na rytmiczność grania, muzyczność utworu. Przynajmniej czasami. Nawet długość pojedyńczego zdania przekładająca się na czas jego wybrzmiewania. Chociażby wtedy gdy próbujesz czytać dany utwór na głos, co jest bodaj jednym ze sposobów szlifowania warsztatu.

---

Swoją drogą gdy chodzi o czasy, o których ten utwór mówi to mimo wielu niedogodności też pewnie nie wszystko było złe w ludzkich życiorysach? Przynajmniej kiedy pominąć ogólnie sprawy polityki. Może zatem warto by nieco rozjaśnić tonację wersów, choćby na zakończenie?

[mirek13]

Dzięki za opinię Smile
Jeśli chodzi o wersy i ich "równość", to nie przykładam do tego aż takiej wagi.
Piszę tak, by wszystko grało mi rytmicznie podczas czytania.
Liczenie zgłosek, czy liter/wyrazów to nie mój styl Wink

Stary, Ty masz zaawansowaną gruźlicę płuc? Tu jest rytmiczność czytania? Chyba przy użyciu aparatu tlenowego. Choćby wers od "czerwone płuca" powinien być oddzielony, bo to jest jakaś nowa myśl.
I ja nie liczę zgłosek, czy liter bądź wyrazów. Chyba inną umiejętność trzeba posiadać, żeby rytmicznie było.
Wiersz jest ciekawy, ale momentami nierówny. Obok dobrych spostrzeżeń, ładnie napisanych, mamy liche, wytarte porównania jak choćby " jałowe pustkowia". To trochę "Białe misie". Ale generalnie to jest dobre. Z ciekawą puentą, ale nie pisz o rytmice.
Wytłumacz proszę, zastosowanie dużych liter na początku zwrotek w sytuacji, kiedy nie stosujesz żadnej interpunkcji. Więc wiersz jest klasycznie biały. To samo dotyczy tytułu, który z pewnością oryginalny nie jest.

[Farmer]

Stary, Ty masz zaawansowaną gruźlicę płuc?

Chyba inną umiejętność trzeba posiadać, żeby rytmicznie było.

Widocznie trzeba posiadać poczucie rytmu

Wytłumacz proszę, zastosowanie dużych liter na początku zwrotek w sytuacji, kiedy nie stosujesz żadnej interpunkcji. Więc wiersz jest klasycznie biały. To samo dotyczy tytułu, który z pewnością oryginalny nie jest.

Duże litery to przyzwyczajenie, pozbędę się go rychło- obiecuję
Podobnie z tytułem

Dzięki za odzew i cenne uwagi

[Gunnar]

Czytając, mam ważnie, że piszesz o emigracji zarobkowej i porzuceniu ojczyzny dla kasy w postglobalizacyjnym świecie
Ogólne wrażenie pozytywne