Poezja Stalowego Metalowca (smutku i miłoci szukajcie zarazem)

[Alf]

witam wszystkich czas na drugi dział Poezji metalowej , zapraszam do czytania .

Pod wiśniowym drzewem

Spotkałem ją kiedyś
Pod wiśniowym drzewem
Piękna była
Jak siostrę ją kochałem
Spotykałem ją codziennie
Ona rozumiała mój ból
Cierpienie moje czuła
O wszystkich żalach wiedziała
Od dnia w którym umarła
Smutkiem wiersze moje są pisane
Odeszła szybko
Za szybko abym ją zapamiętał
Bez wspomnień
Tego wiśniowego drzewa
Memu sercu smutek się ukazał
Miłość zakrywając
Sprowadzając nienawiść
Rozpacz każe żałować
Zmarłych szanować
I cierpieniu się oddać
W mroku duszy mojej
Pod wiśniowym drzewem

Twe usta i oczy

Twoje oczy błyszczały niczym pochodnie
W nic majową je ujrzałem
Ust twoich posmakowałem
Miłość wyznałem na kobiercu ślubnym
Przy tobie być chciałem
Do dni moich kresu
Lecz dzień tamten
Smutkiem serce zalał
Odeszłaś przepadłaś
Wszystko się zmieniło
Życie w cierpienie się zmieniło
Serce zaczęło krwawić
Oczy tylko na zdjęciach
Twoje oblicze oglądają
Wspominają rozstanie
I miłość nie spełnioną

Miłość nieśmiertelnego ognia

Ogniem miłość płonie
Nie śmiertelny ogień ten
Serce rozbrzmiewa blaskiem
Blaskiem miłości i radości
Miłość jak ogień nieśmiertelna
Mimo iż zginą kochankowie
Miłość pozostaje wierna
Tej parze oddana
Nieśmiertelny ogień ie zgaśnie
Póki miłość króluje w świecie

Góry płaczą

Góry płaczą za miłością swoją
Życiem utęsknione
Kochać nie przestaną
Szukać tej jedynej będą
Póki czas ich nie zniszczy
Szukać będą dalej
Wieki całe
Szukać będą aż się rozpadną
Te góry które płaczą

Miłości powiedz przybądź

Miłości przybądź potrzebna jesteś
Świat w nienawiści pogrążony
Miłości potrzebuje szuka jej
Wojny morderstwa rabunki
Wszystko zniknie gdy miłość
Do naszych serc powróci
Więc wezwijmy ją
wszyscy razem z sił całych
Obiema rękoma chwyćmy ją
I nie puszczajmy
Tylko ona świat uratować może
Aby ludzie nie zniszczyli go bezmyślnie


Dla pięknej Zuzanny

Blask twojej urody
Powala na kolana
Onieśmielasz każdym spojrzeniem
Oczy twoje piękniejsze od tęczy porannej
Usta twoje wyraziste bardziej
Od pola kwiatów majowego
Piękno twoje umysły pobudza
Zakochanie sprowadza
Miłości się domaga
Więc droga Zuzanno
Piszę to dla ciebie
Żeby twoje piękno
Mogło zostać zachowane
Przez jak najdłuższy czas

Zoju dla ciebie

Gdy w twe oczy spojrzałem
Piękno w nich ujrzałem
Włosy twoje płoną ogniem żywym
Usta wzrok przykuwają
Zmysły rozkochując
Twarz gładka idealnie
Marzeniem się staje
Kochać powinienem
Twą urodę ognistą
Duszę czystą
Jednak ty już wybrałaś
Towarzysza podróży swojej

Głębia kobiecego piękna

Piękno kobiece
Uwodzi spojrzenie
Wzrok przykuwa
Daje nadzieje
Że kobiece piękno
Do nas należ będzie

I to już koniec tego rozdziału poezji metalowej , następny dział , dramaty .



Co do szyku przestawnego , to jest to zrobione celowo .
Jak by były jakieś zastrzeżenia to mówcie .

[Kheira]

Ok, to zacznę od "Pod wiśniowym drzewem".
Tytuł ładny, nawiązuje do treści. Ten fragment może się wydawać banalny i ckliwy, ale wcale taki nie jest:

"Spotkałem ją kiedyś
Pod wiśniowym drzewem
Piękna była
Jak siostrę ją kochałem"- nie wiem czy ten szyk był celowym zabiegiem, czy też nie, ale fajnie to wyszło.

"Smutkiem wiersze moje są pisane"- zmień szyk na "Moje wiersze są pisane smutkiem" i przeczytaj na głos te dwie wersje. Zauważyłeś, że pierwsza brzmi strasznie patetycznie? To taka "wymuszona" poetyckość.

Twój wiersz jest z założenia biały, więc niech będzie biały do końca.
Pozbądź się rymów:
"Jak siostrę ją kochałem
Codziennie ją spotykałem"- jeśli nie masz pomysłu na ten wers, na "ubranie" go w inne słowa, to zawsze możesz chociażby zmienić szyk "Spotykałem ją codziennie" i wtedy nie ma już rymu.

"Miłość zakrywając
Nienawiść sprowadzając"- znowu rym

"Wszystko się zmieniło
Życie w cierpienie się zmieniło"- dwa razy to samo orzeczenie, to nie wygląda dobrze, no i znowu ten rym...

"Rozpacz każe żałować
Zmarłych szanować"- podoba mi się pierwszy wers

Drugi wiersz, "Twe oczy i usta".

Nie lubie tej archaicznej formy zaimka twe, mej, swe itd., bo to zawsze tracą mi epoką romantyzmu albo kiczowatymi wierszykami, no ale to już moje zdanie.
"W noc majową je ujrzałem".

Osobiście mierzi mnie szyk w wielu wersach. Hmm, Komendancie, to nie moja bajka. Językowo i treściowo wyszedł z tego taki "pudrowy cukiereczek" maczany w wódce, tzn. momentami zbyt ckliwie i sentymentalnie.
Natomiast, jako że jesteś facetem, doceniam Twoją wrażliwosć, bo faktycznie czuć ją w wierszach.

Dlatego nie będę się odnosić do treści ani do stylu, tylko wskaże błędy czysto językowe:

"Nieśmiertelny ogień ten" (wiersz: "miłość nieśmiertelnego ognia"). Chyba, że "nie śmiertelny" był zabiegiem celowym a nie wpadką. Jeśli tak, to dobrze byłoby to wyjaśnić pod wierszem.
"Nieśmiertelny ogień nie zgaśnie
Póki miłość króluje w świecie"- chyba była to jedna wpadka, bo tutaj słowo "nieśmiertelny" piszesz już razem

"Póki czas ich nie zniszczy" (wiersz: "góry płaczą")

Hmm, troszkę mierzi mnie to, że tytuły raz piszesz z dużej a raz z małej litery.

Komendancie, to tylko moje zdanie i nie musisz się z nim zgadzać, niemniej błędy językowe trzeba poprawić.

[Mroczne_Kalesony]

Komendant... z racji że nie będę obiektywny... przemilczę ostatni wiersz...

[Alf]

Kalesonku wyjaśnię ci że pisze wiersze dla wszystkich użytkowniczek na tym forum , więc się nie gniewaj .

[Mroczne_Kalesony]

Dziwnym jest pisanie o czyjejś duszy skoro nawet się tej osoby nie zna Zresztą miałem milczeć.

[Alf]

Szukałem odpowiednich słów do wiersza (tak masz racje bądź cicho) , i dlatego raz użyłem słowa dusza .

[Mroczne_Kalesony]

Tak jak już mówiłeś "szukałeś odpowiednich słów do wiersza", ale słowo "dusza" nie jest odpowiednim słowem Zwłaszcza w tym kontekście.

Nie dziw się Komendant że jestem wkurzony ostatnim wierszem bo uważam że nie znając danej osoby (nigdy nie widząc jej na żywo) pisanie takich rzeczy jest co najmniej dziwne, a motywacją do napisania czegoś takiego jest nic innego jak zauroczenie lub po prostu wacek. Może zostanę zjechany przez to co napisałem ale to jest prawda.

[Alf]

Dobra dobra , się nie znasz na prawdziwej poezji (joke) , a po za tym kobieta to nie tylko wygląd ale także wnętrze , jak by kto jeszcze nie zauważył .

[RootsRat]

Kobieta to "kostka Rubika, którą się układa całe życie", ze pozwolę sobie zacytować samego siebie

[Mroczne_Kalesony]

Komendant kobieta to przede wszystkim wnętrze. A nie znając jej nie masz żadnych podstaw do pisania o niej. Ok kończmy temat. piszesz coraz lepiej. Dobra robota (oprócz ostatniego).

EDIT:
Jeśli jeszcze raz zdarzy się taka akcja jak wczoraj na SB to inaczej pogadamy.

[Ero]

Z wszystkiego co tu przeczytałam ten fragment najbardziej mi się podoba :
"Spotkałem ją kiedyś
Pod wiśniowym drzewem
Piękna była
Jak siostrę ją kochałem"

[Alf]

Ten fragment (jak i cały utwór ) dotyczy mojej przyjaciółki , która zmarła w zeszłe wakacje , smutek Zuzanno , nic innego tylko smutek nakłonił mnie do napisania tego utworu .