Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Poeta
#1
nie płacz
to nie jest powód żeby płakać
kiedy twarze znikają pod parasolami
jak gdyby pożerane powolnym umieraniem
 
deszcz zmywa marzenia
a każda kropla niesie inny koszmar 
ciężar bezsenności powala na kolana
upadają w kałuże
 
a ja potem zbieram te ślady z chodników 
resztki skór i zmęczone oczy 
układam ich od nowa
jak liryczne klocki lego 
 
nie płacz
to nie jest powód żeby płakać 
kiedy świat zmartwychwstaje w słowach
[Obrazek: Piecz1.jpg]

Pokój.
Odpowiedz
#2
Trochę oczyściłabym z małych słówek:

deszcz zmywa marzenia
każda kropla niesie inny koszmar
ciężar bezsenności powala na kolana
upadają w kałuże

potem zbieram ślady z chodników
resztki skór i zmęczone oczy
układam od nowa
jak liryczne klocki lego

nie płacz
to nie powód żeby płakać 
kiedy świat zmartwychwstaje w słowach

Świetny wiersz - podoba się
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz
#3
Bardzo dobry, chociaż bywają też dobre łzy.
Odpowiedz
#4
Dzięki!
[Obrazek: Piecz1.jpg]

Pokój.
Odpowiedz
#5
Nieco zbyt patetyczny, a jednak starający się odżegnać od patosu - na przekór temu marszowi żałobnemu, który w duszy gra.
"Świat zmartwychwstaje w słowach" - bardzo do mnie przemawia.
Mam wrażenie, że czuję ten wiersz każdą komórką ciała. Choć osobiście zapisałabym go inaczej. To nie zarzut - każdy z nas opisuje uczucia przez pryzmat własnych doświadczeń.
A jednak optymistycznie.
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości