Po długiej drzemce

[arcynik]

Wybaczcie jeśli moje wypociny będą słabe. Nie jestem nawet wielkim fanem poezji,ale postanowiłem wykorzystać dzisiejsze natchnienie i problemy ze snem, żeby spróbować czegoś nowego.


W ciernistych krzewach więzione serce
Skamle po cichu, że pragnie dziś więcej
Posłuchać?
Czy krótkiej żądzy oddać znów ciało?
Krąg się zaciska, a kolce wbijają
To przymus wybiera, gdy dobro umiera
Nie upaść?
Chciałbym móc tak spytać
Ale to nie winda do domu
A życie nie myślą
Tylko słowem i ciałem
Pełnią niepokoju
Zmienności królową
Zbawczej męki nosicielką
Lub zwykłym sześcianem
Z liczbą małą i wielką
Czas zacieśnia się bardziej
Chowa szczęście daleko
Tam nie dojdę jak dawniej
Drogą złudzeń i śmiechu

[RootsRat]

Jeśli to debiut w poezji, to bardzo udany! Co prawda, będę musiał jutro (dzisiaj?) przeczytać ponownie, jako że jestem w stanie lotnym nieco (ach, ci artyści ), ale "na czuja" widzę, że to niezły kawałek!

::EDIT::
Bardzo podoba mi się zmienność rymów, nie razi w oczy, a wręcz dodaje smaczku całemu utworowi! Brawo!