Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Paranoja
#1
Codziennie się ze mnie śmieje
choć ciągle pluję na nią obficie
przecież ona dla mnie nie istnieje
a może to jedynie moje odbicie


Codziennie kleksy piórem wymazuję
sny o krościatej się znów majaczą
przecież ona mnie nie interesuje
ból duszy miesza się z rozpaczą


Codziennie powtarza się ta drama
zawsze ta nieszczęsna dnia pora
zamknięta dla niej prawdy brama
bo nie wie jak bardzo jest chora


Codziennie podnosi się kurtyna
nowy akt na scenie się składa
jej nie ma choć to niczyja wina
a powraca zaleta to czy wada
Odpowiedz
#2
Paranoik nie zdaje sobie sprawy ze swojej paranoi - dlatego tak trudno z nim żyć, a jemu z nią Smile Nic śmiesznego, ale wiersz bardzo prawdziwy, autoironiczny, prześmiewczy.
Paranoik wierzy, że to, co mu chodzi po głowie, albo co ktoś mu powie, to święta prawda - łyka jak pelikan, dokarmiając tę paranoję - i za nic, za żadne skarby świata, nic go nie przekona, że jest inaczej. Na tym polega ta choroba. A można się jej nabawić na przykład pijąc nałogowo alkohol.
Brawo, Macieju.
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz
#3
(30-06-2019, 09:02)Miranda Calle napisał(a): Paranoik nie zdaje sobie sprawy ze swojej paranoi - dlatego tak trudno z nim żyć, a jemu z nią Smile Nic śmiesznego, ale wiersz bardzo prawdziwy, autoironiczny, prześmiewczy.
Paranoik wierzy, że to, co mu chodzi po głowie, albo co ktoś mu powie, to święta prawda - łyka jak pelikan, dokarmiając tę paranoję - i za nic, za żadne skarby świata, nic go nie przekona, że jest inaczej. Na tym polega ta choroba. A można się jej nabawić na przykład pijąc nałogowo alkohol.
Brawo, Macieju.

no cóż ... medycyna to moja jedna z pasji  ,,po pracy,,
wszystko się zgadza
oprócz tego miła Mirandziu,że zamysł nie był tym razem prześmiewczy
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości