|
Pająki
|
10-09-2013, 15:40
Ściany bliższe, ściany obce,
obcęgi doszyjne. Pajączki ruszają cielsko. Niewygodnie gryzą spodnie, strach z dreszczowych podniet. W kącikach sufitu już czyhają, kiedy czytasz nowo narodzone dziecko.
Miejmy nadzieję, że baba do lekarza będzie przychodzić, póki żyjemy.
10-09-2013, 16:35
czemuuu?! Lantus, czeeemuuu! czemu ty to nam robisz
 (i sobie)chyba już tak musisz, co? tworzyć obficie, bez umiaru własciwie, i to w 90% tworzyć chłam. a przynajmniej coś tak pokracznego, że pozór ma chłamu i - bez włamu - nie podobna się dostać do jądra, własciwej treści i wartości owych dzieł tak do chłamu podobnych bezwzględnie. tak to widzę, brachu. Cytat:strach z dreszczowych podniet.jedyna normalna fraza. przysiegam. a zauważmy, że i tak zalatuje abstrakcją. potrzeba wieeeele tolerancji na ową, by zrozumieć resztę. tak tuszę. a ja, niestety, nie ma jej az tyle. 
14-09-2013, 21:34
Coś tam jest w tym może - taki lekki surrealizm, że ja czuję, jak pełzają po mnie pająki, ale nie wiem, czy to kwestia tego wiersza, czy tej Twojej poetyckiej maniery, która jest nieco męcząca - wiesz chyba sam.
No i boli mnie, że zupełnie nie rozumiem, co chciałeś przekazać. Nie wiem, nie rozumiem.
nie jestem zupą pomidorową,
żeby mnie wszyscy mieli lubić |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
