***[ już się nie bój]

[madame]

już się nie bój
spokojnie
nikt nas nie zobaczy

schowam cię
jak dawniej
w swoich ramionach

ukryję pod ciepłym
płaszczem
naszych marzeń

pocałuje tak namiętnie
jak nigdy wcześniej

lodowate usta
skażone śmiercią

[vysogot]

nie... nie lubię. Nie lubię: tytułów tego typu,

w swoich ramionach

tu się zaczyna sypać wszystko

ukryję pod ciepłym
płaszczem
naszych marzeń

to jest dla mnie nie do przełknięcia

pocałuje tak namiętnie
jak nigdy wcześniej

tu dałem odetchnąć zamkniętemu w klatce tęczopióremu pawiowi

lodowate usta
skażone śmiercią

a tu na szczęście wiersz się już skończył, zamknięciem dramatycznym, romantycznym, całus pośmiertnej miłości.

jak na temat tak obryty, jak namiętności sercowe, to jak czymś nie zaskoczysz, to żal ściska jedynie - i to nie serce! pozdrawiam.

[FantaSmaGoria]

Bardzo sztampowo, bardzo wprost, bardzo nijak.
Jeden z niewielu wierszy, gdzie treść zgrywa się z formą - obie są zbyt proste i banalne.
Rozumiem Cię jednak w pełni, bo sama chcę silnie pisać bardzo wprost, ale muszę się liczyć z tym, że prostotę i banał oddziela cienka granica.
Kilka słów od siebie, w ramach porady laika dla laika, ok? Cała magia poezji to szansa na to, by wciągnąć czytelnika w grę. Ty rozdajesz karty i to Ty prowokujesz do wysiłku intelektualnego. Jeżeli Ci się uda - Twoje dzieło zakoduje mu się gdzieś z tyłu głowy i będzie za nim chodzić, nie da o sobie zapomnieć. Będzie myślał i odkrywał, co ten szalony autor na myśli miał i o co tutaj, do cholery, chodzi. Kiedy podajesz wszystko na tacy, to nie masz frajdy Ty, ani nie ma jej on.
Pomyśl nad tym.

[blackpepper]

Dość dawno Cię tutaj nie było, madame. I w sumie niewiele się zmieniło. Ten wiersz jest słaby.
Zbyt dosłowny, nudny. Najbardziej dobija mnie brak pomysłu. Wszystko to już słyszałam.
Do oklepanej tematyki potrzeba niecodziennego pomysłu, jakiegoś chwytu, dzięki któremu wiersz
będzie zapadał czytelnikom w pamięci. Oj, madame... Pracuj.
2/5