O jednorożcach (prawdziwa historia)

[Black Moon]

Za oknem wielkie pole
niskim płotem ogrodzone
a na polu ziemię orze
śnieżnobiały jednorożec

wyruszył kiedyś w świat
szukać przygód mocnych wrażeń
znalazł jednak tylko bat
jakże różny od wyobrażeń

założyli mu kierat i klapki na oczy
żeby z jedynej słusznej drogi nie mógł zboczyć


jednorożce nie wymarły
tylko zmieniły barwy
i spiłowano im rogi
upodabniając je do koni

[Bożena]

Piękny, wzruszający wiersz o jasnym przesłaniu. Za szczególnie trafione uważam wprowadzenie postaci jednorożca - nadaje to tekstowi kolorytu i baśniowej czarowności.
Z początku zżymałam się na braki w interpunkcji, jednak po przeczytaniu 4-5 razy twojego wiersza doszłam do wniosku, że jest dobrze, jak jest. Ułatwia to i upłynnia przepływ rytmu.
Pozdrawiam serdecznie.

[blackpepper]

Bardzo mi się spodobało przesłanie ukryte w jednorożcach Proste, a jednak daje do namysłu. Pozdrawiam.

[Lexis]

Jeden z lepszych wierszy, jakie czytałam (a czytałam naprawdę wiele)
Przesłanie ukryte w jednorożcach wprawiło mnie w taki nastrój, jaki mam podczas czytania jakichś fajnych bajek. A za to duży, duży plus.
Z początku też chciałam przyczepić się do interpunkcji, ale rzeczywiście, dobrze jest tak, jak jest. Czyta się płynnie, nic nie zgrzyta.
Biję pokłony i pozdrawiam.

[Black Moon]

Miło mi, dziękuję za wszystkie komentarze.

Pozdrawiam.

[Szaden]

Wiesz może i forma nie powala, ale zaskakujesz mnie oryginalnością. Bardzo podoba mi się temat wiersza i ten pomysł z dopiskiem kursywą na końcu.
Zdecydowanie jestem na tak
co do korekty formy to niestety musisz poczekać na kogoś bardziej kompetentnego, kto rozłoży to wszystko na czynniki pierwsze i wytknie ewentualne błędy. Ja niestety nie czuję się na siłach.