Nieuchwytna

[maciekbuk]

Nie ma ci w świecie siły, która
Wyrwałaby nas z upojnej chwili,
Gdy ukochana dłoń szuka w dłoni
[wzajemności.
Podziwiam, jak wiatr z dziewczęcej skroni
Czule odgarnia włosy. Czuję się
Spragniony, zaś w Tobie mój niedosyt.
[Śnię o tym –
Jak chylą się ku nam złociste kłosy
I płyną obłoki naszego nieba,
Lecz ja muszę w sobie wciąż pustkę nosić,
Bo poza tym snem Ciebie przy mnie nie ma.

[miriad]

Bardzo ładne. Na jednym poziomie, więc co tu dodawać? Bardzo ładnie.

[emyk888]

Też mi się podoba, nie mam zastrzeżeń, a wręcz przeciwnie



edit:
zapomniałam
4/5

Pozdrawiam

E.

[maciekbuk]

Thank you, guys.

[Piramida88]

Mi również wiersz się spodobał dzięki swej delikatności. Wyczuwam w nim tęsknotę, pragnienie, uczucie, a poza tym jeszcze widzę w tym pewne odbicie, co też wpływa na postrzeganie utworu.

Lecz ja muszę w sobie wciąż pustkę nosić,
Bo poza tym snem Ciebie przy mnie nie ma.

Te wersy szczególnie mi się spodobały.

Dobry wiersz 4/5

[Jarosław Jabrzemski]

Nieźle, choć nieoczekiwanie płoszy wbity w środkową część tekstu poczwórny rym: włosy / niedosyt / kłosy / nosić

[maciekbuk]

Czyli przesyt rymu? Rozumiem. Mój częsty mankament. Chyba się za bardzo na rymach skupiam.

[Lantus]

Czyli przesyt rymu? Rozumiem. Mój częsty mankament. Chyba się za bardzo na rymach skupiam.

Wręcz przeciwnie, moim zdaniem. Każdy biały wiersz to szary wiersz.
Owszem, ładnie - nie wyskakujesz ze skarpetek, ale jesteś już bliżej sufitu.
Bądź pozdrowiony przeze mnie właśnie teraz.