Niepojmowanie życia

[starysta]

twarze piękne
nowej młodości
w pudrach coco Chanel

język czysty
oprawiony
w poezję Szymborskiej

cudowne miłości
nie zakazane z pękiem kwiatów
na ziemi Jasnorzewskiej

zasłona

a gdzie szacunek
do pokolenia
z którego
powstało

piękno

pasta do zębów
biała
usta suche
tenisówki wybielane białe
szare mydło włosy
tyle to mieli ojcowie

chcecie
mając wszystko
zbuntowani traperzy poszukiwań

czego

[Natasza]

Napisałam już raz i poszło w kosmos.

Ciekawy wiersz i mnie "wziął", choć potem nie spodobało mi się, że pojawiła się teza - nie lubię poezji wychowawczej, perswazyjnej. Wolę refleksję jako środek oddziaływania.

Wiesz, nie sądzę, że nowe pokolenie szanuje starsze mniej czy jest gorsze niż kiedyś bywali młodzi.
I - szacunek nie jest aprioryczny i z góry zadany z racji wieku.

[starysta]

To fakt, i nie chcę nikomu udowadniać, że tak powinno być, a priori jako jedyne obowiązujące, co to, to nie. Zakładam jednak, że należy pamiętać, to tylko taki mały zakres wiedzy w nas samych o istnieniu. Kogoś, czegoś. Znaku rozpoznania naszych czynów, i nie obowiązków. Siebie opisać tak czy inaczej.
A jak - kiedy nie jest inaczej, tylko jak widzisz Nataszo. Słyszysz.
Dziękuję.