Nienawidzę poezji o miłości

[Szach-Mat]

Szedłem ulicą
z rękami w kieszeniach
i szukałem wiersza

Podeszła do mnie dziewczyna
i powiedziała

byliśmy kiedyś nierozłączni
żyłam w twoich myślach
i byłam natchnieniem
stworzyłeś o mnie wiersz
a potem go spaliłeś
od tamtej pory
jestem martwa
ale teraz już wiem
gdzie mieszkasz
i nie ukryjesz się
przede mną

Już trzeci dzień
nie wychodzę z domu
i czekam

i jeśli przeżyję
tę cholerną noc
to przysięgam
że już nigdy
nie napiszę
słowa o miłości

[Konto usunięte]

Fajne. Podoba mi się. Prosty.
Nie dość, że tematyka do mnie trafia całkowicie [ nie przepadam za ckliwymi wierszami o miłości ] to jeszcze napisane w sposób, który mi jak najbardziej "leży".

Po prostu się podoba.

Duśka

[RootsRat]

Dobry wiersz o miłości. Taki wiersz-oksymoron. Ciekawe podejście do tematu, w dobrym wydaniu.

[Sundance Kid]

Zgadzam się z poprzednikiem. Dobry kawałek, który powinien być przestrogą dla wszystkich młodocianych poetów.

Pozdrawiam.

[Szach-Mat]

Duśka, root, Sundance,



dzięki za komentarze.




Pozdrawiam.

[mkgenetic]

Co tu gadać....
Proste i prawdziwe
Łatwe, nieprzyjemne
Atakuje myśli - czyli działa
Działa - czyli DOBRE!

GRATULACJE OD MEJ SKROMNEJ OSOBY
POZDRAWIAM

[Szach-Mat]

mkgenetic,



dzięki za komentarz.



Pozdrawiam serdecznie.

[Noir]

Witam,

Jak dla mnie tekst jest po prostu świetny, dosadny, konkretny dlatego postanowiłam go odświeżyć. Zachęcam do przeczytania.

[Szach-Mat]

Noir,


wielkie dzięki! Kiedy to było...


Pozdrawiam.

[Kira]

Cóż więcej mogę powiedzieć - dobry wiersz . Kasuję coraz to nowe napisane zdania - bo wszystko właściwie zostało powiedziane i ja się z tym zgadzam.

[Szach-Mat]

Kira,


dzięki za komentarz.



Pozdrawiam.