Nie idź moją drogą

[Lantus]

Pod moją skórą mieszkają dwa skrzaty
Jeden jest goły a drugi kosmaty
Starają się zwalczać wybieram jednego
I z rozmów samotnych rośnie moje ego

Po czasie pełnym zachwytów i kłótni
Zaczynam rozumieć że szkoda mi kłódki
Na skrzynię w której zamknąłem swą duszę
I powiedziałem "Ja chcę a nie muszę"

I kiedy już blisko mi do dorosłości
Nadchodzi pytanie co niszczy wartości
I bańka pryska i nie wiem co dalej
Wszystko tak boli - rozsądek i szalej

Więc radzę ja tobie - nie idź moją drogą
Za hipertrofię zapłacisz drogo
Bo o to chodzi ja myślę w przyrodzie
By oba skrzaty żyły z tobą w zgodzie

[miriad]

pozmieniałbym to i owo, moim zdaniem istotne szczegóły - ale to twój wiersz.
bardzo udany. zrymowany, w większości rytmiczny, dojrzały i trafny.

[Lyssa]

Bez drugiej strofy, kupuję.

[Lynch Mob]

. .

[Zasuchariusz]

Ciekawe, inne niż to, co do tej pory nam serwowałeś. Masz pewność, że rytmika jest OK?

[Lantus]

Masz pewność, że rytmika jest OK?

Myślę, że tak. Jako autor nie potrafię na to spojrzeć obiektywnie, bo podczas pisania w mojej głowie utrwalił się rytm.
Więc byłoby mi miło, gdybyś napisał, co jest nie tak.

Dziękuję i pozdrawiam.