Nic nowego.

[Diogenes]

Nic nowego...

Nic nowego...
To samo niebo
w granitowej barwie.
Te same ulice,
szarością przyobleczone.
To samo słowo
na co dzień usłyszane.
Te same twarze,
w smutek odziane.
Ta sama gromada ludzi
pędzących w pośpiechu.
Ta sama droga
stojąca przed nami.
We mnie trwoga.
Nic nowego...

[Adźkolwiek]

`To samo niebo
w granitowej barwie.
Te same ulice,
szarością przyobleczone. `
Wedle mego gustu to główny punkt tego tekstu. Najlepiej dobrane słowa, najlepszy przekaz.
Zamysł pojęłam, trudna jest raz jeszcze pokonywana codzienność ale...
to nic nowego.

Pozdrawiam, Aniołek Kota

[Szach-Mat]

czyta się dobrze, chociaż za dużo tych wyliczeń. Aczkolwiek wiersz jest czytelny i wiem, o co ci chodzi. OK.



Pisz i komentuj.



Pozdrawiam.

[Insomnia]

Taka wyliczanka się z tego zrobiła. Jakoś to może rozbudowac. No nie wiem.
No własnie do tego wiersza bym powiedziała, że nic nowego.