Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 2
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Nic
#1
między niebem a ciszą jest dolina ludzi
pozostają głusi
wokół nich mgły targ zatyka ich uszy
kolorowy czas zewsząd w zmysły prószy
opadając wraz z chaosem betonowej głuszy
Zabijmy nasze pragnienia.
Oddajmy je innym ludziom.
My niewolnicy czarni od sadzy,
pracy nad naszą duszą.
Odpowiedz
#2
Czytając ten wiersz, odnoszę wrażenie, jakby miał coś jeszcze do powiedzenia. Spróbowałabym go wydłużyć, bo jak na miniaturę poetycką, to nie ma tego szlagu. Popracowałabym też nad doborem rymów oraz rytmiką.
Na tę chwilę widzę to bardziej jako szkic. Można by tekst jeszcze rozwinąć i popracować nad nim, może wtedy powstałoby coś fajnego. Wink

Zostawiam 2/5 Smile
[Obrazek: Piecz2.jpg]






Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości