PUK, PUK [Gość w dom...]

[Antonia]

Moje pierwsze drabble z 19 grudnia 2014.
I nawet opublikowali mi go w DNN.

Wieczór był normalny, nie różniący się niczym szczególnym od innych. Nie padał deszcz ani śnieg, nie wiało, jednak każdy wiedział, że za oknem panoszyła się zima, gdyż w mieszkaniach były odkręcone kaloryfery. Na podziurawionym fotelu przed telewizorem siedział mało atrakcyjny facet z piwem w dłoni. Na poplamionej koszulce, zmarszczonej na wydatnym brzuchu, zostało kilka okruchów zjedzonych chipsów. Nagle usłyszał pukanie do drzwi. Jakie licho, do diaska, dobija się o tej porze! – mruknął szpetnie, wstając z fotela. Gdy rozzłoszczony otworzył gwałtownie drzwi, w ułamku sekundy zdębiał. Przed nim stała zakapturzona postać.
- Błagam, nie zabieraj mnie! – mężczyzna zaskomlał.
- Spadaj, ja po muchę.

[miriad]

Na poplamionej koszulce, zmarszczonej na wydatnym brzuchu

wydatne brzuchy wlaśnie napinają (wygładzając) koszule, zamiast je marszczyć
sory, od razu skonstatowałem.

Bardzo fajne, śmieszne drabble Serio. Chociaż szczerze mówiąc musialem przeczytać dwukrotnie - sądziłem, że byla jakaś wzmianka o tym, że facet zabił muchę, i że mi ona umknęła. Ale nie

[Hanzo]

Chociaż szczerze mówiąc musialem przeczytać dwukrotnie - sądziłem, że byla jakaś wzmianka o tym, że facet zabił muchę, i że mi ona umknęła.

Miałem dokładnie to samo

I też się uśmiechnąłem nad tym opowiadaniem

[gorzkiblotnica]

Fajne. Na podstawie pewnego dowcipu. Tyle, że tam śmierć powiedziała. "Spoko, ja po chomika". Ale faktycznie, jak przedmówcy - uśmiechnąłem się. Choć kolo z przed TV mógł być nieco bardziej dramatyczny. Tak odrobinkę.
Pozdrawiam serdecznie.

[Antonia]

wydatne brzuchy wlaśnie napinają (wygładzając) koszule, zamiast je marszczyć

Gdzieś tam w zakamarkach pamięci siedzi mi jakiś mglisty obraz filmowej scenki, w której facet ma wydatny brzuch i zmiętą, pomarszczoną koszulkę, więc to chyba możliwe

dwukrotnie - sądziłem, że byla jakaś wzmianka o tym, że facet zabił muchę, i że mi ona umknęła.

Taka zaskoczka

Tyle, że tam śmierć powiedziała. "Spoko, ja po chomika".

Jesteś pewien, że powiedziała "spoko"? Wtedy się tak nie mówiło, chyba