Moje przemyślenia natury nieposkromionej

[Absinthe]

Piszę wiersze od bardzo dawna...niestety większość z nich gdzieś przepada...giną gdzieś, w przepastnych zakamarkach komputera, oddane w jednej kopii nigdy nie powracają...


Sen
Ze snem ciemnym, wręcz niedorzecznym
Świt promieniem przebija mi stopy.
Wciąż tu jestem, wiec ty nie możesz być tu bezpiecznym
Choć szukasz na twarzy mej choć śladu tęsknoty

Na szczycie twych wzruszeń, za mgieł zasłoną
Wodospad twych marzeń –
- tam wspomnienia zapomniane toną
I konają od wyznań szepty niczyje

Gdzie w niebycie widma przeszłości giną
Ręce omdlałe wyciągają je z wody
Choć tak boli, ratujemy co mamy
Bo swym wspomnieniom nawet na wpół nie dorównywamy.

Jak coś jeszcze znajdę lub napiszę, to wstawię.

[Sundance Kid]

Witaj na forum!

Całkiem dobry wiersz, ale odrobinę przegadany ( jak na mój gust ) i niepozbawiony błędów.

"Choć szukasz na twarzy mej choć śladu tęsknoty"

niepotrzebnie stosujesz szyk przestawny. Można napisać zwyczajnie i trochę skrócić :

- Choć szukasz na mojej twarzy śladu tęsknoty. Innych wersów tyczy się to samo.

"I konają od wyznań szepty niczyje" - to Ci wyszło bardzo dobrze.

Wyrzucaj niepotrzebne słowa - to nada Twoich wierszom rytm. Ogólnie : do poprawki. Na razie jest całkiem dobrze, ale może być bardzo dobrze.

Pozdrawiam.

[JKZ007]

Przyczepię się do rytmu , czyli zgłosek- policz proszę. Wyrzuciłbym zaimki ty i mej z pierwszej zwrotki. Wyrównał również zgłoski .Podobnie jest dalej "twych" niepotrzebne . Dodatkowo inwersje ,powinno być - tam toną zapomniane wspomnienia.Wiersz jest w moim klimacie, lubię takie.Kocham też rymy , ale nie możesz wymuszać szyku zdania i podporządkowywać go rymowi ,bo pojawiają się inwersje i sztuczność.Mam nadzieję ,że spojrzysz na tekst z odrobiną obiektywizmu i bez emocji. Masz potencjał i życzę powodzenia.