Miałeś być

[eyesOFsoul]

a zos­tały pudełka
roz­darte wargi
niedom­knięte kalendarium
na wszys­tkie ra­zem

nic wzięte
z przy­pad­ku

nie wiem ile skreśleń
cze­ka za rogiem
i jak da­leko jest
donikąd

ale umiera się z czasem
rozkładając nas
na części

już niepierwsze

gdziekol­wiek piszę
nie ma mnie
bo mrużę po­wieki
na no­wo łapiąc ostrość