Mała dziewczynka

[haniel]

Uśmiechnęła się do mnie we śnie
Mała demoniczna dziewczynka
O płonących włosach
Gdy wzywałem matkę

Towarzyszy mi od tamtej pory
I nie mogę się jej pozbyć
Choćbym chciał

Teraz przychodzi w bezsenne noce
Szepcząc do ucha rzeczy
Które boję się powtórzyć

Za dnia też czuję jej obecność
Na granicy któregoś ze zmysłów
A może wszystkich
Nie potrafię jednoznacznie stwierdzić

Wiem że gdzieś tam jest
Mała dziewczynka zwiastująca kłopoty
Czeka

Kiedyś ją znajdę i to załatwię
Pewnie tego chce
Niemniej niż ja

[Hanzo]

Uśmiechnęła się do mnie we śnie
Mała demoniczna dziewczynka
O płonących włosach
Gdy wzywałem matkę

Pogrubione bym wywalił.

Teraz przychodzi w bezsenne noce
Szepcząc do ucha rzeczy
które boję się powtórzyć

Pogrubione - konsekwentnie byłoby z wielkiej litery dać to.

Pierwsze trzy zwrotki wydają mi się bardzo porządne. Szczególnie pierwszy przypadł mi do gustu, niezły klimat. Oraz to:

Szepcząc do ucha rzeczy
które boję się powtórzyć

Strofa czwarta wypada blado w moim odczuciu. Przekombinowana.

Piąta szósta lepiej, ale nie tak dobrze jak trzy pierwsze.
Zakończenie nie ma zbyt silnego kopa, najmocniejszy moment wiersza jest moim zdaniem dokładnie w połowie - na końcu 3 zwrotki.

Klimat fajny.
Pozdro!

[haniel]

Mała zostanie, które racja, przeoczenie
Dzięki i miło, że się podoba, ale dziwne by było, gdyby nie, co?xD

[wojbik]

Na plus na pewno należy zaliczyć klimat tekstu. Nizbyt rozumiem o co chodzi, ale coś mi tam świta, także niech będzie. Z kolei niektóre elementy wołają o pomstę do nieba. Poza tym: dlaczego każdy wers zaczyna się wielką literą, mimo że nie ma żadnych znaków interpunkcjnych. WARUM? Jednakże, jeśli ten wiersz ma być elementem opowiadania czy czegoś, to jak najbardziej w porządku. Samodzielnie zaś, raczej tak sobie.

Pozdrawiam.

[miriad]

Ja wiem?... W kategorii wiersz nie ma szans - i już nie chodzi o moje prywatne preferencje odnośnie poezji. To jest raczej proza pozująca na poezję (ale to wyjątkowo; bo takie rzeczy da się znieść, jednak pod warunkiem), nie specjalnie fajne. Poza tym te małe dziewczynki co straszą samym byciem małą dziewczynką (chwała ci, że miała ognie we włosach)... Generalnie nic z tego czegoś nie wynikło. Nie wywołuje dreszczyku, nie popycha wyobraźni do pracy, nie wsysa, nie zajmuje. Gdyby nawet chciał, nic w tym nie widzi. A żałuje

[blackpepper]

Ja również nie rozumiem. Wybacz, stary. Na plus forma i klimat.
Jakby mi się chciało, mogłabym doszukiwać się jakiegoś drugiego dna, interpretować na wiele różnych sposób.
Dzisiaj nie mam nastroju, a wiersz też jakoś bardzo do tego nie zachęca.
Pozdro

[haniel]

Wojbik, w sumie to nie wiem, czemu wielką literą, oj tam:p Miriad i Pieprzyk , dzięki za ślad, szkoda, że nic nie widzicie, ale to pewnie przez moje umiejętności albo ich brak;D I tak ogólnie, to nie jest, a przynajmniej nie miał być horror ^^
Pozdrawiammrrr.

[Literacka N.]

Ciekawy klimat. Aż poczułam ciarki na plecach.
Małą, demoniczna dziewczynka o płonących włosach - tak, to brzmi złowieszczo.

Wiersz mi się podoba. Jest w swej prostocie bardzo ciekawy.

[haniel]

Dzięki, cieszę się, że się podoba. I chyba witaj na forum

[Literacka N.]

Ja sądzę, że to cuś powyżej to kawał dobrego wiersza nawet, wiesz?
I tak, jestem tu nowa xd

[Mestari]

Przyszła mi na myśl lalka Monster High
A tak na poważnie - całkiem niezły wiersz, hanielku. Trochę w stylu Jaworowa, chociaż chwała, że nie aż tak mrocznie. Jaworowa średnio polecam, bo można się zdołować.

[haniel]

Och, och, dziękuję^^