MIŁOSIERDZIE

[kkodik]

Tak zwana „ceremonia”
prowadzone za ręce dzieci w białych kitelkach
z koszmarnym grymasem znudzenia.

Białe dziewczynki i granatowi chłopcy
ze świecą obłudy ich transcendentnych instruktorów
A w domyśle koperty i stoły uginające się
od płodów arogancji, cynizmu , pseudo szacunku i szarej spleśniałej religii.

Obserwator na chórze w trzęsących dłoniach
trzyma stary , zagrzybiony modlitewnik
suchymi wargami i swoją bezzębnością powtarza mantrę
„zmiłuj się nad Nami”

Pewnie ,że się zmiłuje , czemu nie
Miłosierdzie w koszyczku.

[RootsRat]

Moja opinia jest całkowicie subiektywna, jak to w poezji

Ciekawy wiersz, ładnie podany, ale trochę przegadany - za duzo w nim niepotrzebnych slow, które sztucznie go wydłużają i burzą atmosferę.

Na ten przykład w zupełności wystarczyłoby tak:

Białe dziewczynki i granatowi chłopcy
ze świecą obłudy transcendentnych instruktorów
A w domyśle koperty uginające się
od płodów arogancji spleśniałej religii.

- to tylko przykład.

Wydaje mi się rowniez, ze dwa ostatnie wersy nie są potrzebne - wiersz z powodzeniem mógłby się skończyć tak:

suchymi wargami i swoją bezzębnością powtarza mantrę
zmiłuj się nad nami
zmiłuj się nad nami
zmiłuj się nad nami.

Powtórzenie tego wersu dodałoby mu smaczku i pewnego dramatyzmu oraz podkreśliło przekaz.