Lisie (p)odchody

[Julia]

Do Prawdy można dojść w różnych butach
(cyt. insp. O. Tokarczuk: Księgi Jakubowe)


Widzę przed sobą rudy obłok.
Przybliża się, oddala, jakby
od zawsze ruszał w pościg;
łapą uderza w tępe ogniwo
- wprowadza niepokój.

Oni

czarni, spaleni na węgiel;
tyle lat bez ziemi, bez krzyku.
Przykryci popiołem nadal
dźwigają zły czas.

W tej podróży byli pierwszymi,
dlatego zabrali rozpacz i pamięć,
a przecież jest miejsce,
wystarczy tylko się ścieśnić.

Oni

muszą poczuć wiosnę.

[Grain]

Historia została już napisana i żadne fakty tego nie zmienią

Dalej nie będę się wypowiadał, nawet gdyby to był inny dział i forum inne.

W każdym razie jest dużo fajnego w tym wierszu.

Jak userzy przestaną się czochrać między sobą, pewnie który zajrzy.

Choćby z urzędu.

[chmurnoryjny]

Do Prawdy można dojść w różnych butach 

(cyt.  insp. O. Tokarczuk: Księgi Jakubowe) 

Widzę przed sobą rudy obłok. Przybliża się,
oddala, jakby od zawsze ruszał w pościg; łapą
uderza w tępe ogniwo - wprowadza
niepokój.

Oni

czarni, spaleni na węgiel; tyle lat
bez ziemi, bez krzyku. Przykryci
popiołem nadal
dźwigają zły czas. W tej podróży

byli pierwszymi, dlatego zabrali
rozpacz i pamięć, a przecież jest
miejsce, wystarczy
tylko się ścieśnić.

Oni

muszą poczuć wiosnę.

Poruszasz temat mi bardzo bliski, osobiście, ale nie będę się tutaj nad tym rozwodził, poza tym że skrajne widzenie problematyki - zwłaszcza ostatnio, jak z dwóch stron barykady, gdzie jedni drugim zaprzeczają, a i sami sobie, nie chcąc widzieć środka- po prostu mnie ... rozwala, a moi przodkowie, zwłaszcza dziadek, w grobie się przewracają...

Pozwoliłem sobie (wybacz) na pewne radykalne "tak mi się przeczytało", zwracając uwagę na to, jak mi się wersy układają w prezentacji na głos. Tak, to bardzo subiektywne. Inna rzecz? Interpunkcję? Ewentualnie inni zwrócą uwagę. Mnie już oczy bolą i być może walnę babola w ewentualnych sugestiach. uwagach...

Co do utworu? Na dziś Ci daję jeden z moich ulubionych obrazów Marca Ch. Szagalia... myślę, że - można rzec---- bardzo w kontekście... 

Białe ukrzyżowanie. Marc Chagall


P.S. No, fakt. Wolę Marca od Pani Olgi... 
-----------------------

No, wróciłem i oceniam. 5/5

[Julia]

Do Prawdy można dojść w różnych butach 

(cyt.  insp. O. Tokarczuk: Księgi Jakubowe) 

Widzę przed sobą rudy obłok. Przybliża się,
oddala, jakby od zawsze ruszał w pościg; łapą
uderza w tępe ogniwo - wprowadza
niepokój.

Oni

czarni, spaleni na węgiel; tyle lat
bez ziemi, bez krzyku. Przykryci
popiołem nadal
dźwigają zły czas. W tej podróży

byli pierwszymi, dlatego zabrali
rozpacz i pamięć, a przecież jest
miejsce, wystarczy
tylko się ścieśnić.

Oni

muszą poczuć wiosnę.

Poruszasz temat mi bardzo bliski, osobiście, ale nie będę się tutaj nad tym rozwodził, poza tym że skrajne widzenie problematyki - zwłaszcza ostatnio, jak z dwóch stron barykady, gdzie jedni drugim zaprzeczają, a i sami sobie, nie chcąc widzieć środka- po prostu mnie ... rozwala, a moi przodkowie, zwłaszcza dziadek, w grobie się przewracają...

Pozwoliłem sobie (wybacz) na pewne radykalne "tak mi się przeczytało", zwracając uwagę na to, jak mi się wersy układają w prezentacji na głos. Tak, to bardzo subiektywne. Inna rzecz? Interpunkcję? Ewentualnie inni zwrócą uwagę. Mnie już oczy bolą i być może walnę babola w ewentualnych sugestiach. uwagach...

Co do utworu? Na dziś Ci daję jeden z moich ulubionych obrazów Marca Ch. Szagalia... myślę, że - można rzec---- bardzo w kontekście... 

Białe ukrzyżowanie. Marc Chagall


P.S. No, fakt. Wolę Marca od Pani Olgi... 

Czułam wewnętrzną potrzebę wypowiedzenia się. Wiem, że temat ani łatwy, ani przyjemny - kontrowersyjny i to bardzo. Musimy nauczyć się akceptować naszą różnorodność. Bardzo podoba mi się Twój sposób odczytu, a obraz Chagalla jest uzupełnieniem myśli. Dziękuję.

[Grain]

https://www.youtube.com/watch?v=MbTr_hCNGXw

[Julia]

https://www.youtube.com/watch?v=MbTr_hCNGXw

Grain - dziękuję. Teraz słucham i przeglądam album Chagalla. Nowe emocje, nowy punkt widzenia...

[Marcin Sztelak]

Cóż historia jest przede wszystki teraz, dzieje się na naszych oczach... Działa się i dziać będzie, o ile na to pozwolimy. Ale ciężko wypośrodkować, obiektywizm to teoria, a przynajmniej jeśli chodzi o współczesność.
A wiersz dobrze napisany, więc dobry. To czy ktoś się zgadza z przesłaniem lub nie to zupełnie inna para...butów...

[chmurnoryjny]

No, wróciłem i oceniam. 5/5

[Julia]

Cóż historia jest przede wszystki teraz, dzieje się na naszych oczach... Działa się i dziać będzie, o ile na to pozwolimy. Ale ciężko wypośrodkować, obiektywizm to teoria, a przynajmniej jeśli chodzi o współczesność.
A wiersz dobrze napisany, więc dobry. To czy ktoś się zgadza z przesłaniem lub nie to zupełnie inna para...butów...

Marcinie, nie wiem dlaczego temat tabu tak bardzo zawładnął moją wrażliwością, ale nie muszę wszystkiego rozumieć. Dziękuję za wsparcie.

---

No, wróciłem i oceniam. 5/5

Niestosownie byłoby dziękować, ale zawsze można wymownie pomilczeć.

[BEL6]

Lubię Tokarczuk. Choć w pierwszej strofie chciałam się przywalić do prozowania, to jednak nie mam po co. To jest wiersz utwierdzający mnie w przekonaniu, że o ważnych rzeczach można pisać bez nadmiernego patosu. I nawet mi nie wstyd dowalić kolejne 5/5 pod wysoko ocenionym wierszem, mimo że postawiłam sobie dziś za zadanie gnoić wszystkich poetów, szczególnie tych niby wybitnych.

Cóż, do prawdy ludzie dochodzą w różnych butach, a w sen wchodzi się zawsze od stóp (bodaj z "Ostatnich historii"). Może się zabieramy od pupy strony do tego wszystkiego.

[Julia]

Lubię Tokarczuk. Choć w pierwszej strofie chciałam się przywalić do prozowania, to jednak nie mam po co. To jest wiersz utwierdzający mnie w przekonaniu, że o ważnych rzeczach można pisać bez nadmiernego patosu. I nawet mi nie wstyd dowalić kolejne 5/5 pod wysoko ocenionym wierszem, mimo że postawiłam sobie dziś za zadanie gnoić wszystkich poetów, szczególnie tych niby wybitnych.

Cóż, do prawdy ludzie dochodzą w różnych butach, a w sen wchodzi się zawsze od stóp (bodaj z "Ostatnich historii"). Może się zabieramy od pupy strony do tego wszystkiego.

Powiem skromnie - dziękuję.