Kurhan (Dominice M.)

[Piotr Knasiecki]

Zamiast po prostu go zaniechać
Gotowa byłaś za nim gonić
Koleją cały tydzień jechać
By dłoń jej ujrzeć w jego dłoni

Nad ranem tuż przed przebudzeniem
Gdy śnię o siódmym świata cudzie
Ty zamiast bawić się marzeniem
Dłoń jego widzisz na jej udzie

A przecież oko twoje złowi
Słoneczny blask w tej smudze cienia
Na przekór wszystkim wbrew losowi
Mimo werdyktów przeznaczenia

Więc spróbuj się otrząsnąć z żalu
I myśli tęsknej w stepy nie ślij
Gdy wiatr przynosi zza Uralu
Strzępy znajomo brzmiącej pieśni