Kraków (cykl*)

[starysta]

…jak opisać coś co
w swej urodzie jest mądre
i stoi od wieków ubrany
w szlachecki żupan
przewiązany złocistym kontuszem


obmywany leniwie
wstęgą królowej rzek
wodą szarą ale ciepłą
w której przegląda co raz
swoje oblicze Królewski Wawel

depcząc plantami
w czterech porach roku
zobaczysz słońce deszcz
wiosenny kolor zieleni
i biały śnieg a na nim ptaki

a czy znasz przechodniu
tę bramę nazywaną Floriańską
strażnika zmysłowych ulic
na których bruk nosi ślady
szlacheckich złotych obcasów

pytałeś stojąc na rynku świata
gdzie gołębie stukają w rytm dnia
dlaczego tak nagle hejnał
w powitaniu jest przerywany
a kwiaciarki w swoich bukietach
rozdają strofy zapachów

w kawiarence Krakowskiej byłeś
gdzie zapach kawy roznoszą poeci
a malarze w niebieskim dymie
cygaretek mieszają kolory dostojnych
kamieniczek wiekowych

a ja ci powiem przechodniu
tam spotkałem i ciebie
głową skinąłem na miłego dnia
a ty odpowiedziałeś
i to jest cały urok szeptu Krakowa

a hejnał przerywany niech trwa