[+18] słowa na kopercie

[Natare]

wychodzisz ze mnie jak ostatni list 
z tradycyjnej poczty
zatrzymać ruch! wiadomości szare!
niczym gołębie
 
uprasza się lizać koperty 
rozklejać zwilżonymi palcami
a słowa lecą
niczym ostatni list

[Grain]

To temat na rozważania wielkopostne.
Mam niedosyt.

pozwolę sobie na więcej

wychodzisz ze mnie jak
klucz przekręcony na noc  
pocztowy wróbel w garści


dalej nie ciągnę
często  powtarzałem kawał o przedwojennym   menżczyznie

kiedyś jak się spuścił szło konia napoić,
a teraz nawet znaczka nie przykleisz


przyklepana koperta uprasza się lizać koperty
rozklejać zwilżonymi palcami
a słowa lecą
niczym ostatni list

[Natare]

@ Grain: ubawiłaś mnie dziękuję

[Grain]

Dziewczynką byłem do czwartego roku życia - starsza siostra chciała mieć taką ładną siostrzyczkę - ale wyszła za mąż.

[Natare]

no i masz, ale gafa! przepraszam za moją intuicję

[Grain]

Szwagroszczak twierdzi, że jesteśmy lesbamy - tyle metrofacetów, a my się gapimy za kobietamy.

A Twoj wiersz ma potencjał - tematu podbierał nie będę.

[Natare]

@ Grain: dziękuję

[chmurnoryjny]

wychodzisz ze mnie jak ostatni list 
z tradycyjnej poczty
zatrzymać ruch! wiadomości szare!   --------                  -------->bardzo fajnie podkręcasz akord, napięcie

niczym gołębie                ------->                       tu fajnie brzmi dwuznaczność "niczym gołębie=jak gołębie", albo
"niczym gołębie=niczym (są) gołębie

 
uprasza się lizać koperty 
rozklejać zwilżonymi palcami
a słowa lecą         ----------------------------------------> dotąd jest ładnie, fajnie, na granicy cudeńka

niczym ostatni list------------------------------------------------------------------------------------------> ale tutaj, choć metoda odczytu podobna jak wyżej, rozwiązanie podobne, to... 

jest niedosyt. Duży i nie jest to korzystne dla utworu. Tu aż się prosi rozwinięcie, dokończenie (trzecią cząstką, niekoniecznie zamkniętą w czterowierszu). Ba, można rozważyć jeszcze inną rzecz--- mianowicie: zamiast kolejnego "niczym", gdy jednak nie zamierza się rozwijać do trzeciej cząstki, aktualny test, w ostatnim wersie przeredagować. Ot, pierwsze co mi przyszło do łba to" jak nic ostatni list". Tak, też mi to zgrzyta... To jest wg mnie utwór, zapisany jako całość, ale ... ale wygląda mi jak fragment. Rozumiem Twoją potrzebę, pewien styl klarowności, skrótowości (fakt, erotyk jako afrodyzjak nie może być za długi, bo i musi być czas i siła do ... przekładania poezji na  życiowe układy , o których sza, ale i tak ... każdy się domyśla i ... zazdrości ... czasami... a nawet nierzadko (bo chodzi o to, żeby się działo często )       Ok, ocena? Nie, nie ocenię tego wysoko, choć bardzo bym chciał. Proszę tylko popracuj jeszcze nad tym. To może być naprawdę coś fajnego i tym rokuje, pozwala się spodziewać, ale ... póki co... przepraszam takie 2,49/5. Daję więc   2/5, z domyślnym plusem, ale też w tym niedosycie który odczuwam, jestem wkurzony, bo... aż by się chciało zobaczyć rozkręcenie. Jakąś jakby solówkę. Taki dop***l może?l ... myślę, że ten tekst warto jeszcze raz zrobić, na nowo wkleić... dopełnić, aby ... aby nie było niedosytu, a jeśli już to ten perfidnie zamierzony, że aż w tekście zauważalny celową (perfidną?)prowokacją... ku niedosytom u czytelnika.... 

Przykro mi. Bo jak zauważyłaś, jest tu trochę rzeczy, które mnie zachwyciły, ciągną ku sobie, ale ... potem ... ech... co nie styka.... jak wyrwane z jakiejś całości, jak ...  Inaczej! Nie mogę, mając na uwadze szerszy  kontekst całości Twoich publikacji ocenić tego wysoko, bo co prawda spodziewałem się ... równie mocnych wraże i dostawałem, ale potem spadłem na ryj... za szybko. Ot, załóżmy: słuchałem piosenki, która mnie podbierała, brała, zachwycać zaczęła, a tu... akurat prąd wyłączyli... i ... ??? I tak się czuję po tym utworze... wg mnie nieskończonym

[chmurnoryjny]

wiesz, jak mi smutno cholernie, że muszę dać tę dwójkę?

[Natare]

Arku, dawaj! spoko, wiersz napisany z ręki, jedyna korekta jaką uczyniłam to była zmiana w ostatnim wersie z "jak" na "niczym"

dziękuję za dobre i szczere intencje

taki ze mnie już lekkoduch