Zaloguj się

**BJKlajza** · 27-01-2018, 15:42

w tym wierszu tematem przewodnim miała być miłość
ale spakowała duperele bibeloty klamoty i auto wzięła
a na dokładkę zostawiła pozew do podpisania w terminie
nieprzekraczającym czternastu dni ot zwariowany dzień

jak co dzień na śniadanie kakao jakieś ścierwo
między kromkami albo chrupiący erzac zwany bułką
jakiś tusz - nie nie ten do rzęs też miłość wchłonęła
a właściwie czarna dziura zwana damską torebką

w tym wierszu miało wszystko skończyć się happy endem
żyli długo i szczęśliwie chyba że – kaktus wyrośnie na dłoni
albo na dupie wrzód jakiś bolesny ot zwariowany dzień

jak co dzień coś na siebie włożyć w siebie włożyć trochę
pokory podpisać to i owo wyjść – z siebie też pomaga
ale w tym wierszu - nie wierszu – ważna miała być miłość
ale w tym wierszu – nie wierszu – ważna miała być
ale spakowała klamoty bolesne jak wrzód na dupie

**Miranda Calle** · 27-01-2018, 18:18

Kupuję w całości. Cierpki, gorzki i prawdziwy, a do tego bardzo dobrze zrytmizowany i ze świetną grą słów.
Powtórzenia tworzą świetną klamrę dla tego wiersza, spinają w całość, powodują, że mimo dość obszernej formy, wszystko tutaj jest potrzebne, każde słowo.

Mam jedynie zastrzeżenia do pisowni wyrażenia "nie wiersz". Zgodnie z regułami, "nie" z rzeczownikami piszemy łącznie.

**chmurnoryjny** · (Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-01-2018, 19:42 przez chmurnoryjny.)

ja owo "nie wierszu" czytam, czy raczej czytałbym na głos, prezentowałbym w formie wykrzyknikowej, bo w obu przypadkach, choć zamiast nawiasu są myślniki, potraktowałbym jako rodzaj dygresji, albo raczej- to prędzej!- jako zamiennik przekleństwa, standardowego wulgaryzmu made in P(e)(e)L ....

zgrzyta mi tylko werset "jakiś tusz - nie nie ten do rzęs też miłość wchłonęła', bowiem przerzutnia i kontynuacja myśli aż się prosi o dookreślenie--- nie wiem, może za pomocą zaimka? aby brzmiało, że "jego też miłość wchłonęła", ewentualnie "też go miłość wchłonęła"?

choć wiadomo,że torebka wchłonęła tusz to jednak dla jakiejś jednak "po prawności wypowiedzi" wypadałoby dookreślić. jak Cię znam, to raczej nie należysz do ludzi, którzy nie dbają o język, więc chyba zaimek, albo "cóś dookreślającego" Ci się zjadło" (jako nieprzewidywalną dokładkę?).

w sumie nieźle, taki dość konkretny wk***w, czasami konieczny, jak każda naturalna potrzeba.... choć znając Twoje wiersze i to, co potrafisz w głowę wwiercić, to mam wrażenie, że --- jak na Ciebie, Błażeju, to taki Klayzowy kawałek popowy". Sorry za sformułowanie, ale tak mi się skojarzyło. To w sumie nic zdrożnego, taki kawałek, zwłaszcza w w/w tematyce, tak znanej powszechnie, ale .... wobec Ciebie popsioczyć sobioe mogę, choć z drugiej strony.... gdybym miał ten utwór prezentować na żywo, jakąś formą para-teatralną (nie cierpię słowa recytacja, tak samo jak dosco-polo i polskiego popu z ostatniego 20-lecia....), to pewnie samo z siebie dałoby się, bez wysiłku i szukania jakichś szczególnych sposobów inscenizacyjnych (czy modulacji głosem i za pomocą gestów) zwyczajnie publice strzelić po głowach.... : Tongue

ak, spróbowałem na żywo w otoczeniu najbliższym, najbardziej wymagającym i ... no .... reakcja nieco wygładziła moje pierwotne kaprysy..... tyle,że użyłem zaimka, o który się czepiałem.... Ave ArS