Jak pies

[RootsRat]

Punkom, bezdomnym i bezpańskim psom

„Idę, biegnę, zaczepiam
wasze ostre krawędzie.
(...)
Powiem ci, jak migają dni.
Powiem ci, jak się tulą do mnie psy.
Nie bój się. Dotknij mnie.”
Post Regiment - Norma


chodzę
dotykam
odrapanych ścian
ich nieznośna chropowatość
drażni moją skórę

na śmietnikach supermarketów
ucztuję z bezpańskimi psami
by później zasnąć
w kłębowisku zawszonych ciał

budząc się przed świtem
liżę wczorajsze rany

już dawno
zerwałem się ze smyczy
chodzę
dotykam ludzi

do żywego


24.11.2011

[starysta]

drażni moją skórę tu mi się nie za bardzo wczytuje
No i to - w kłębowisku zawszonych ciał zbyt opisane , możne trochę zagadki, albo, z wszą pod rękę
kładę się spać


budząc się przed świtem
liżę wczorajsze rany To jest piękne
ładny, jak to ja mówię.

[Mestari]

Brzmi znajomo, naprawdę. A chyba nie mogłam go nigdzie przedtem widzieć?

już dawno
zerwałem się ze smyczy
chodzę
dotykam ludzi

do żywego

Martwi opozycjoniści lubią to

Wiesz, jaki wiersz mi się przypomniał? "Padlina". Chyba zastosowałeś podobny zabieg: malujesz brzydotę. W pierwszej chwili obraz może wydać się wręcz obrzydliwy... A jednak jest w tym jakiś pierwiastek piękna. Coś, co mnie osobiście urzekło.

Wiesz co? Napisz raz coś okropnego, bo mnie o wazelinę posądzą

10/10

[Jarosław Jabrzemski]

A ja myślałem, że podmiot raczej gruboskórny.
Zawszone ciała zbyt blisko ciał psich - zazwyczaj pasożyty nie pojawiają się niezależnie od gatunku nosiciela.
Dobry tekst.

[Natasza]

Jak Jarek. To znaczy, że dobry, a nie o tych pchłach, bo nie wiem.


Podoba mi się takt (szukałam długo słowa), z jakim buduje się obraz bezdomności.
Takt, wynikający z dignitate et exelentia hominis

9/10

[RootsRat]

Wow, dzięki wszystkim za tak ciepłe słowa