|
Imago
|
11-05-2011, 10:51
***
metaliczny posmak oczy zapadnięte w mgłę zakwitły ciszą *** tężeje z zimnem maluje ziemistą twarz wieczystą nocą *** granitowy wiatr otacza płaszczem smutku martwe imago 
11-05-2011, 12:47
opisany obraz martwego człowieka
no poetycko, fajnie, same metafory tylko: po co? ku czci kolejnego nieboszczyka?
opinie wyrażane przez Liwaj są jej subiektywnym zdaniem - zwyczajnie dzieli się własnymi wrażeniami, uczciwie, nie pomijając żadnych kwestii, bo wierzy, że inni postąpią tak samo w stosunku do oceny jej utworów.
(11-05-2011, 12:47)Liwaj napisał(a): opisany obraz martwego człowieka Drogi Liwaju czy się spociłeś przy czytaniu? Jeśli nie, to proszę przeczytaj jeszcze raz, bo chyba nie wszytko zanalizowałeś. Owszem kolejny nieboszczyk byłby zbyt banalny, tu chodzi o coś jeszcze.Pozdrawiam 
11-05-2011, 21:54
jest metaliczny posmak, wskazujący na użycie jakiejś broni, a granit może kojarzyć się z pomnikiem - śmierć bohatera? jeśli tak, zbyt subtelnie ukazana.
opinie wyrażane przez Liwaj są jej subiektywnym zdaniem - zwyczajnie dzieli się własnymi wrażeniami, uczciwie, nie pomijając żadnych kwestii, bo wierzy, że inni postąpią tak samo w stosunku do oceny jej utworów.
11-05-2011, 23:32
Mi się to kojarzy ze Smoleńskiem :S
Co do wiersza:poprawna budowa,słownictwo może zbyt enigmatyczne,tematyka też może być,pointa ujdzie,ale mogłaby być lepsza : ) 3,5/5 Pozdrawiam X
Jeśli masz jakieś pytanie,problem,zachciankę,marzenie lub potrzebujesz pomocy to wal śmiało. Postaram się odpowiedzieć/pomóc/spełnić o co prosisz. W końcu od tego też jestem.
X
12-05-2011, 10:45
Nie Liwaju, istotne jest tytułowe imago.Czyli kim człowiek, który umiera w ogóle jest.Do Smoleńska to stąd daleko jak do najdalszej z gwiazd.
12-05-2011, 12:00
Z pewnością wiersz zbudowany z wyczuciem. Nie przyczepię się do niczego w warstwie poetyki. Trzeba jednak przyznać, że chłodny, skojarzeniowy obraz martwej, a raczej martwiejącej osoby nie przenosi sobą nic więcej. Żadnych głębszych wartości. Notatka z obserwacji zjawiska. I tu przychodzi mi na myśl jeden z ostatnich wierszy Archanioła - "Przełamanie lodów", równie chłodny, oszczędny w formie. Chociaż tam skromnie i zdawkowo pojawia się jednak refleksja, osobisty stosunek do tematu. U Ciebie tego brak, chociaż twoja poetyka formalna wraz z metaforami są jakoś bliższe mojej wrażliwości, wyobraźni.
Pozdrawiam
Każda droga jest prosta, gdy wiedzie do celu.
A cel jest jasny, jeśli w mroku jak pochodnia świeci. Znajdziesz ścieżkę tajemną wśród zarosłych wielu i skrzydło drugie niechybnie odszukasz - rycerzu błędny, zdradzony rumieńcem 
12-05-2011, 12:56
Najwidoczniej nie uchwycam tej głębi. Owszem metafory jako takie ładne, tylko dla mnie wiersz musi miec to''coś'', ''cokolwiek''.
12-05-2011, 13:07
Insomnio, ależ to zasadnicza różnica! To coś - jest konkretne, ale nieokreślone, a cokolwiek - jest byle czym. Musisz się jednak zdecydować
Każda droga jest prosta, gdy wiedzie do celu.
A cel jest jasny, jeśli w mroku jak pochodnia świeci. Znajdziesz ścieżkę tajemną wśród zarosłych wielu i skrzydło drugie niechybnie odszukasz - rycerzu błędny, zdradzony rumieńcem
12-05-2011, 13:09
A ja jestem wredna i chcę oba
 Nie no żart. Chodziło mi tak jak też innym, że poezja to nie tylko zbitek ślicznych słówek.
12-05-2011, 13:38
To - wyłożyłaś jasno Insomnio
Ja dodam tylko jeszcze jedno, parafrazując Twój żart. Ech te kobiety; daje się im do wyboru jedno z dwóch, a one i tak oczywiście wybiorą dwa - w jednym  ))Miło pogaworzyć, przy okazji Pozdrawiam
Każda droga jest prosta, gdy wiedzie do celu.
A cel jest jasny, jeśli w mroku jak pochodnia świeci. Znajdziesz ścieżkę tajemną wśród zarosłych wielu i skrzydło drugie niechybnie odszukasz - rycerzu błędny, zdradzony rumieńcem
12-05-2011, 16:41
hm Martwy właśnie nie do końca jest. Bo zmarła forma dojrzała, na tym świecie - Imago, ale co potem? U owadów tak się kończy, a u nas odwieczne pytanie.Hm chyba trzeba dołożyć 4 kartę bo nikt nie łapie.
12-05-2011, 18:42
I nic w tym dziwnego.
Wszystko zależy od światopoglądu. Albo - jak z robaczkami, albo jest życie po życiu (duchowa jakaś forma), ale to już dywagacje Jeśli chodzi o żuczki to rozkład ze zmianą stanu skupienia i pożywka dla nowych, innych form życia, w granicach naszego wymiaru. Owszem - fascynujące, pobudzające wyobraźnię, ale powszechnie znane i w Twoim wierszu niezaakcentowane.Pozdrawiam
Każda droga jest prosta, gdy wiedzie do celu.
A cel jest jasny, jeśli w mroku jak pochodnia świeci. Znajdziesz ścieżkę tajemną wśród zarosłych wielu i skrzydło drugie niechybnie odszukasz - rycerzu błędny, zdradzony rumieńcem
16-05-2011, 08:11
Pozdrawiam Krzysztofie, ale chyba już nic tu nie wstawię, przed wszystkim dlatego,że nie można usunąć własnego tekstu. To w zasadzie jedno słowo można powiedzieć - haniebne. Wypisać się stąd też nie można. Chciałem zlikwidować konto i odpowiedź brzmi nie. No paranoja
|
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
