Imaginacje

[Ero]

Pogrążona w beznadziei
pływam w wodach abstrakcji
do równoległych światów
odbywam astralne podróże

percepcją pozazmysłową
badam krainy snu
falujące lądy
pochyłe wody

nocne mary zwodzą realia
zgłębiam wiedzę o nieistniejącym
o przyjemnościach duszy
i pieszczotach zmysłów

odpływam szczęśliwa
z sennej krainy
mogłam znów cię zobaczyć
chociażby tylko tu

[Morte]

Pięknie. Początkowo wiersz wydaje się czystą podróżą w świat wyobraźni. Natomiast na samym końcu czeka nas smutna puenta. I to właśnie zakończenie najbardziej mnie urzekło:

nocne mary zwodzą realia
zgłębiam wiedzę o nieistniejącym
o przyjemnościach duszy
i pieszczotach zmysłów

odpływam szczęśliwa
z sennej krainy
mogłam znów cię zobaczyć
chociażby tylko tu

Pozdrawiam

[RootsRat]

Ładny wiersz, podobał mi się. Można sobie zwizualizować te nocne podróże. Pointa... dla zakochanych
Jedno tylko mi zgrzyta:

"odpływam szczęśliwa
z sennej krainy
mogłam znów cię zobaczyć
chociażby tylko tu " - nie powinno to gdzieś być "by"? Albo "bym mogła znów cię zobaczyć"? Jeśli ma być tak jak jest, to przyznam, że trochę nie rozumiem sensu ostatniej strofy

[Ero]

Nie wdając się w szczegóły, jest to wiersz napisany dla zmarłej osoby, którą odwiedzam w snach - krainach fantazji.

odpływam szczęśliwa
z sennej krainy
'ponieważ' mogłam znów cię zobaczyć
chociażby tylko tu

Teraz rozumiesz, Root?

[RootsRat]

Pojąłem, dzięki