Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Groszek cukrowy
#1
Poczekam. Niech tylko strąki
pękną, wtedy poznam smak
zielonej słodyczy. Milczenie
odłożę na później. Ta odrobina

radości obudzi zmysł udziału*,
który prowadzi dalej, do wnętrza
wyobraźni. Bogatsza o własne
i cudze rozumienie wyłuskam

z chrupiącej łupiny okrągłe ziarno.
Niepotrzebne szkiełko mikroskopu.
Cała filozofia mieści się
w kruchym naczyniu - dłoni


*poetycka formuła W. Szymborskiej
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz
#2
Piękny liryk i mądra w swej prostocie filozofia.
Odpowiedz
#3
(09-05-2019, 12:26)Marcin Sztelak napisał(a): Piękny liryk i mądra w swej prostocie filozofia.

Marcinie - dziękuję.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz
#4
Lepiej nie czekać, strąki nie pękają same.

Chyba, że już jako nasieniaki.

Dla mnie ten zapis jest niekompatybilny z zakładanym przesłaniem.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości