bryk

[zcibarg]

wyciągam z ciszy wszystkie dźwięki
łowcy jeleni zamarli w bezruchu
koroną słów panuję nad światem
czerwonych dywanów pustych ścieżek

jeszcze mała chwila niepamięci
pospiesznie wyciąga dłonie z kieszeni
akurat właśnie teraz kiedy łzą
nieśmiało błyszczy w pełnym uśmiechu

łagodnie poprawia kołnierz domysłów
długimi palcami nieznacznie zamyka
zmyślone obrazy o małym szczęściu
w praktycznym kieszonkowym wydaniu

[jadgrad]

zmyślone obrazy o szczęściu - a to super skojarzenie,
czasami dopada człowieka depresja z ciszy wyciąga natrętne myśli i tak łażą czerwonymi dywanami.

dobry wiersz taki psychologiczny, Brawo zcibarg, zaskakujesz mnie, tylko się od Ciebie uczyć.
co Ty na to?

serdecznie pozdrawiam