Dyptyk krakowski

[nebbia]

Kot... -  dla Ciebie obiecane wiersze ze spaceru po moim mieście

Z cyklu – krakowskie ulice (2) - Gołębia

w Gołębniku* zamieszkały

wiersze

czasami wylatują na zewnątrz

różnobarwnymi strofami

potykają się tańczą płaczą

uśmiechają wzbudzają zachwyt

i nagrodę Nobla

te niewyartykułowane snują się

po korytarzach

wyglądają przez okna

a spłoszone kryją się w

sercach

niespełnionych poetów

* Instytut Filologii Polskiej UJ, zwany Gołębnikiem, mieścił się przy ul. Gołębiej. 

Z cyklu - krakowskie ulice (3) - Pędzichów

kto jeszcze pamięta że niegdyś

byłam szlakiem do miejskich

szubienic*

dzisiaj mi mówią 

że bydło tędy pędzili

nie

skazańców

podupadłam

nawet sterczące wieżyczki

minaretu

nie są już symbolem miłości

lotnika pilotującego

zrzuty w

czterdziestym czwartym *

a niepokojącym dysonansem

w miejskim pejzażu

* signum temporis, lub chichot historii. Dzisiaj w tym miejscu wznosi się okazałe gmaszysko ZUS.

* Ludomił Rayski, generał lotnik, syn Artura Teodora Rayskiego, właściciela tzw. „Domu Tureckiego”. Dwukrotnie brał udział w zrzutach – pomocy dla powstańczej Warszawy.

[Miranda Calle]

O, jaki miły prezent dla Monsieur Kotkovskiego!
Ha, jaki ten Kraków romantyczny, taki Twój. Cóż, każdy z nas ma swoje miasto, a w nim najpiękniejszy swój czas

[Kotkovsky]

Nebbio, serdecznie dziękuję za podarunek. Gołębnik? No, jako kot będzie miał ucztę - dla ducha. Z tradycyjnym (póki co) skojarzeniem z Panią Wisią.