|
Drogi panie od WF-u
|
O jeden spalony most za daleko,
nie płacze nade mną mleko. Życie jest zbyt prawdziwe dla serca, gdy cudzy uśmiech uśmierca. Osiemnaście to ulubiony numer śmierci - wykręcę go sobie z pamięci.
Miejmy nadzieję, że baba do lekarza będzie przychodzić, póki żyjemy.
14-08-2013, 19:57
CZĘSTOCHOWA.
Kurczę, nie wiem, czy to taki styl czy robisz to specjalnie komentującym na złość. Powiem tylko, że psujesz odbiór swoich wierszy czymś takim. Ten byłby niezły, gdyby np. zrobić z niego wiersz biały.
"KGB chciało go zabić, pozorując wypadek samochodowy, ale trafił kretyn na kretyna i nawet taśmy nie zniszczyli." - z "notatek naukowych" Mestari
14-08-2013, 19:59
Ja jestem pod wrażeniem. Dla mnie to dobry wiersz, który ma swój rytm, można też powiedzieć, że własne życie.
Szczególnie ujęły mnie te słowa: Cytat:Osiemnaście to ulubiony numer śmierci Dla mnie to bardzo dobry rymowany wiersz z piękną puentą.
Mogę się mylić, bo mylić się, to rzecz ludzka. Próbuję tylko pokazać moje sugestie, co jest moim zdaniem nie tak. Nie biorę odpowiedzialności za złe ich zrozumienie i poprawienie.
Tylko biel jest naprawdę czysta... 
14-08-2013, 22:44
nie kumam tytułu , ale nie o to idzie
wiersz petarda! , jak dla mnie a te wersy juz uwielbiam Cytat:Życie jest zbyt prawdziwe dla serca,
nie tworzę, ale wiem co mnie porusza, przyciąga...
Skoro sami filozofowie różnią się pomiędzy sobą poglądami, a także różnią się filozofowie i prości ludzie, to na żadne pytanie nie można odpowiedzieć jednym stwierdzeniem.Każdy dowód naukowy obarczony jest błędem regressus ad infinitum, czyli cofania się w nieskończoność. Chcąc bowiem uzasadnić jakieś twierdzenie musimy wyjść z pewnych przesłanek, a te z kolei same będą wymagały dowodu i tak dalej. 
14-08-2013, 22:47
Mi z kolei najbardziej podoba się pierwszy wers:
Cytat:O jeden spalony most za daleko,Miejsce, które się tam znajduje musi być... intrygujące. I musi mieć także spory potencjał do tworzenia na jego temat. Fajnie ubrane w słowa. Pozdrawiam! |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
