24-03-2010, 20:00
Zapamiętać twą twarz raz na zawsze
niby proste a jakże okrutne
bo w pamięci nie miejsce na ciszę
lecz na słowo pierwotne i smutne
znów zobaczyć uśmiech i radość
pod kasztanem cienistym w tym lesie
co mam śmierci uczynić dziś zadość
by oddała ostatni nasz wrzesień.
słodkie tchnienie i puls twego życia
zapisane w słowniku pamięci
nigdy więcej nie wrócą do bycia
choć cud głupi naturę wciąż nęci
niby proste a jakże okrutne
bo w pamięci nie miejsce na ciszę
lecz na słowo pierwotne i smutne
znów zobaczyć uśmiech i radość
pod kasztanem cienistym w tym lesie
co mam śmierci uczynić dziś zadość
by oddała ostatni nasz wrzesień.
słodkie tchnienie i puls twego życia
zapisane w słowniku pamięci
nigdy więcej nie wrócą do bycia
choć cud głupi naturę wciąż nęci