Constans

[Piotr Knasiecki]

Na palcach jednej dłoni łatwo zliczyć można
To, co z upływem czasu postaci nie zmienia
I, gdy rozmyślam nad tym, rachuba ostrożna
Każe mi dla porządku kolejno wymieniać:

DIAMENT, którego pryzmat wiązkę światła chwyta,
By malować w powietrzu tęczowe obrazy;
ZŁOTO wydarte ziemi, co, jeśli zapytasz,
Z próby ognia wychodzi bez najmniejszej skazy;

PRZYJAŹŃ, trwalszą nad granit, której czas nie skruszy,
choćby ją przyszło dzielić poprzez kontynenty
i MIŁOŚĆ, gdy prawdziwa, której los zawzięty,
choćby i miał pół wieku na to, nie naruszy…

[Adźkolwiek]

Widzę, że panuje moda na wiersze krótkie ostatnio, na forum.
Nie wiem, czy mam nad tym płakać, czy się cieszyć, ale wiem, że w tym przypadku bardzo zacnie wyszło.
Nie przekombinowane, proste w przekazie, określające prawdy znane i powtarzane .
To takie bardzo bezpieczne tematy.
Poprawne.