MariAnna

[Lena]

Dzięki

O interpunkcji dialogów nie wspomnę, bo autor nie ma o tym zielonego pojęcia.

A mogę poprosić, żebyś jednak wspomniał? Podał przykład? Jeśli piszę źle, chciałabym się poprawić.

[mike]

Dziewczyno, nie udawaj.
W dialogach, po myślniku piszesz raz dużą literą, raz małą.

mniej podobnych do siebie sióstr - oznajmiła lekko.

- Skąd pani o tym wie? - Cofnąłem się i uderzyłem piętą w szafę.

Myślę, że rozumiesz, o czym mówię.
Pracuj nad tym.

[Kali]

I po raz kolejny ja. Zasady pisania dialogów, tędy proszę - http://www.inkaustus.pl/showthread.php?tid=145

[Kassandra]

Lekko pokręcone, ale bardzo mi się podobało.
Tekst czyta się z największą przyjemnością. Zachowania bohaterów także mi się podobają, a zakończenie trzyma poziom. Właściwie to pewnie powinnam napisać coś jeszcze, ale chwilowo nic nie przychodzi mi do głowy

[Lena]

Dzięki, Kassandra :)

[Fiteł]

Wskazała sofę, więc niechętnie przywarowałem na brzegu.

Głowy nie dam, ale czy czasem nie przywiera się do czegoś, a nie na czymś?

Nie wiem, czy to kwestia mojego zmęczenia, ale wydaj mi się, że narracja w pierwszej części jest dość chaotyczna i nie do końca jasna. W połowie nie wiedziałem kim jest owa Maria, co się z nią stało itp. Później oczywiście wszystko się wyjaśnia, ale jednak lekki niesmak z początku pozostał. Ogólnie jednak tekst jest na prawdę dobry. Motyw z Frankensteina połączyłaś z czymś nowym. Nie wiem jak kobieta wchodziła w martwą siostrę (czy dosłownie, czy na zasadzie wysłania do niej swojej świadomości), ale to w sumie nie ważne. Cały tekst swoim klimatem pasuje mi do horroru i tam bym go najchętniej widział.
Warsztatowo miniatura jest bez zarzutu, sprawdzona i pozbawiona byków. Brawa za to.
Pozdrawiam.

[Szach-Mat]

bardzo fajny tekst, pomysłowy, dobre dialogi. Jedyne co mnie uwiera, to te "rozstrzelenia" tekstu. OK.



Pozdrawiam.

[Lena]

Wskazała sofę, więc niechętnie przywarowałem na brzegu.

Głowy nie dam, ale czy czasem nie przywiera się do czegoś, a nie na czymś?

Nie "przywarłem", tylko "przywarowałem", od warować.

Cały tekst swoim klimatem pasuje mi do horroru i tam bym go najchętniej widział.

Specjalnie dałam tutaj. Jak człowiek od razu wie, że horror, to już mu się w głowie otwierają odpowiednie szufladki, już się zaczyna spodziewać, nastawiać. A tak, bez zapowiedzi, myślę, bardziej straszy.

Dzięki za komentarze.

[Kruk]

Straszy straszy i wywołuje dreszczyk, oj. Bardzo fajna historia, tak niby w urywkach przekazana, a wszystko się ze sobą łączy - bo ja nie lubię takiego tłumaczenia, opisywania wszystkiego krok po kroku, człowiek się wtedy dusi, a tak jak Ty to zrobiłaś to zostaje mnóstwo miejsca dla wyobraźni. I znowu mi się język podobał i techniki straszenia(ten śmiech z szafy zwłaszcza) również ;]

[Kira]

Właśnie przeczytałam ten tekst. Podoba mi się. Przeznaczyłam na niego kilka minut w pracy - a to jest potwierdzenie, że na 100% mnie zaciekawił . Historia z dreszczykiem .