07-09-2020, 18:26
Wiatr prowadzi do świata
ludzi z przeszłości. Napełnia
zapachem dom - cudze okno.
Ślizga się po dachach,
unosząc drobiny ciepła, które trzymałeś
w palcach, bym mogła zapalać gwiazdy.
Zostawia niepokój,
spychany przez sen w ciche dźwięki,
delikatne jak szum pszczelich skrzydeł
- już czas, wyraźnie to czuję.
ludzi z przeszłości. Napełnia
zapachem dom - cudze okno.
Ślizga się po dachach,
unosząc drobiny ciepła, które trzymałeś
w palcach, bym mogła zapalać gwiazdy.
Zostawia niepokój,
spychany przez sen w ciche dźwięki,
delikatne jak szum pszczelich skrzydeł
- już czas, wyraźnie to czuję.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
