C.V.

[TmK]

C.V.

Jestem głupi,
bo sensu w bezsensie nie mogę znaleźć.
Jestem chamem,
bo prostota to dla mnie fundament.

Infantylny,
jak to, dla którego król jest nagi.
Arogancki,
kpiąc z należytej przesądów wagi.

I choć nic nie dziwi już w dzisiejszych czasach,
nawet jak gwiazdę zrobią z Barabasza,

dziwakiem jestem,
bo uważam,
że najpierw zarobić trzeba,
potem wydawać.

Powiadają Ci,
co znają mnie w obyciu,
że przewrotny jestem,
ale tylko po spożyciu.

Tomasz Kuza

[Laj]

Pomysł bardzo udany. Tylko, że nie przemawia do mnie struktura. Trudność w tworach rymowanych polega na tym, że oprócz wymogu rymowalności, trzeba też przestrzegać rytmu Masz tu pięć zwrotek i jakby cały wiersz był zbudowany jak dwie pierwsze zwrotki, to byłbym absolutnie na tak. Ale potem zaczęło się mieszanie. Szkoda.
Ostatnia zwrotka nie pasuje klimatem do wiersza. Ostatni wers nie trzyma rytmu (7 sylab - 6 sylab - 6 sylab - 8 sylab), a jako pointujący, winien być doskonały

[Black Moon]

Sylaby - sylabami, rytm - rytmem, ale pierwsza i przedostatnia (no może bez tego szyku...) strofka - świetne!

Jednak gdyby rzeczywiście popracować i pokombinować tak, żeby wszystko było rytmiczne i regularne (hmmm...chyba, że taki był zamysł autora, a wtedy cóż, wara nam od tego ^ ^), to wtedy byłby naprawdę mocny utwór, moim skromnym zdaniem.

Zdecydowanie interesujące.

Pozdrawiam.

[TmK]

Miałeś rację Laj. Mi też to przeszkadzało. Nie sądziłem jednak, że będzie miało aż tak niekorzystny wydźwięk. Zmieniłem to i powinno być dobrze. Co do sylab, to oczywiście mogę zmienić „co” na „którzy”, lub „ale” na „lecz”, jednak przecież nie chodzi tutaj o równą ilość sylab, tylko o to, żeby płynnie w ucho wpadało. Nie miał to być wiersz sylabotoniczny, czy też sylabiczny. Jeżeli chodzi o trzecią zwrotkę, to pełni rolę przerywnika i celowo ma inny rytm. Przy dłuższych tworach rymowanych w jednym rytmie tekst staje się monotonny jak stukot maszyny do pisania, co może być męczące.
Dzięki Black za docenienie treści. To dla mnie najważniejsze.