Cóż mnie obchodzi...

[Kristoforus]

Cóż mnie obchodzi cały wielki świat...
Galaktyk nieprzebrane, kłębiące się roje.
Gwiezdnych odłamków rozjarzonych grad.
To wszystko widzę - patrząc w oczy swoje...?
Rozum tchnięty duchem ponad wszystkim trwa.
On magnetycznym wichrem roznieca zawieje.
I tylko z niebios spadająca gwiazda-łza,
miast studzić, wsiąkając w popiół;
– być może stygnące rozbudza nadzieje.

/Krzysztof Abrahamowicz/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

What do I care about the whole big world ...
Galaxies countless, billowing swarms.
Glowing hail of starry shards.
That's all I see - looking into my eyes ...?
Mind breathed by the spirit takes over everything.
With the magnetic wind it kindles blizzards.
And only a shooting star-tear from heaven,
instead of chilling, sinking into ashes;
- perhaps awakens cooling hopes.

translated by Alexandra Lexx *

* to wiersz napisany czas jakiś temu, który dzisiaj przypomniała mi tym najnowszym tłumaczeniem przyjaciłóka moja Alex

[Szach-Mat]

nie potrafię zachwycać się takimi wierszami, ale jest on bardzo dobry. Vivat klasyka!




Pozdrawiam.

[księżniczka]

Krzysiu, a zobacz tak:

"Cóż mnie obchodzi cały wielki świat:
galaktyk nieprzebrane, kłębiące się roje,
gwiezdnych odłamków rozjarzonych grad.
To wszystko widzę - patrząc w oczy swoje.
Rozum tchnięty duchem ponad wszystkim trwa,
on magnetycznym wichrem roznieca zawieje...
I tylko z niebios spadająca gwiazda-łza,
miast studzić, wsiąkając w popiół,
stygnące rozbudza nadzieje."

Co o tym myślisz? Tekst jest świetny, ale tym razem mniej zadbałeś o płynność czytania i formę, takie odnoszę wrażenie - albo znowu czegoś nie ogarniam

[Kristoforus]

Można i tak Księżniczko, ale, zawsze jest jakieś ale, rzadko stosuję dwukropki w tekście poetyckim, jakoś mi nie pasują. Wiesz, że sentymentem darzę wielokropek. To przystanek na przemyślenie, niedopowiedzenie, wahanie. Znak zapytania w czwartym wersie (z wielokropkiem) skraca mi przynajmniej o jeden wers ten wiersz. Okazuje się, że te dwa znaki budzą wątpliwość, czy rzeczywiście to wszystko widzę, patrząc w swoje oczy.
Pozdrawiam Księżniczko.
Dzięki za zwrócenie uwagi na tę "produkcję"

[księżniczka]

Wątpliwość. Więc jedno albo drugie! Ale, może masz rację. Przemyślę.
P.S. Twoje "produkcje" zawsze są godne uwagi.

[Kristoforus]

Dzięki

[Insomnia]

Popieram księżniczkę, bo końcówka wybija z rytmu. Sama treść ok.

[Kristoforus]

Ostatnie dwa wersy istotnie zmieniają rytmikę.
Zabieg ten ma za zadanie wyeksponować puentę.
Pozdrawiam

[Insomnia]

Ale zobacz wersja ksieżniczka też eksponuje puentę, (nawet nie wiem, czy nie dosadniej), a przy okazji nic nie zgrzyta.

[FantaSmaGoria]

A mi się podoba.
Dawno nie zaglądałam do Twojej twórczości, a ten wiersz jakoś szczególnie przykuł moją uwagę.
Napisałabym coś więcej, czepiłabym się wielokropków, albo sama nie wiem czego, ale tym razem dam sobie spokój.

Pozdrawiam,
K.

[Kristoforus]

Serdeczne dzięki FantaSma... Jesteś urocza
Insomnio, oczywiście. Zakończenie proponowane przez Księżniczkę jest bardzo dobre i w zasadzie nic nie ujmuje temu wierszowi, ale przywiązuję wagę do każdego użytego słowa. Tam jednak brakło by tego - być może. Tej niepewności zawartej w tych dwóch słowach. One czynią ten wiersz bardziej gibki, mniej sztywny.
Dziękuję za wszystkie uwagi. Myślę, że dyskutując wszyscy w jakiś sposób - uczymy się, choć ja z tego okresu, rozumianego jako faza życia, wyszedłem już dawno Wszystkiego jednak nie umiem i za rady, które zawsze rozważam -serdecznie dziękuję.