Byłam

[marian2na]

Byłam Julią, lecz bez swego Romea
Byłam zegarem, bez małej wskazówki
Byłam bezczasem, co czas Wam zabiera
Byłam nikim...

Byłam sama, cały czas w tłumie
Byłam aniołem, co utracił skrzydła
Byłam głupcem, cały czas w zadumie
Byłam sobą...

Byłam pusta, przepełniona goryczą
Byłam świętą, co oddała duszę diabłom
Byłam milczeniem i ludźmi którzy krzyczą
Byłam sama...

Byłam wzorem, bez żadnej niewiadomej
Byłam cudem, który niosła Salomea
Byłam jednostką o strukturze powielonej...
Byłam Julią ...

[Szach-Mat]

Od dzisiaj mam dość słowa "byłam". Po co to? Ten tekst jest za bardzo szkolny.



Pozdrawiam.

[Portfolio]

Zamierzone powtórzenia w wierszach są wg mnie trafnym zabiegiem gdy nie występują w każdej produkcji. Jak przeczytasz te cztery zwrotki z powtórzeniem słowa "byłam" i czujesz do niego niechęć to strasznie szybko musisz Cię dopadać nuda.

Dla mnie jak najbardziej okej, też mam kilka wierszyków w tym stylu.

Jedyny zgrzyt jaki mnie zabolał to powtórzenie pierwszej i ostatniej zwrotki.

Ja bym ostatnią linijkę widział tak "Byłam Julią..." a reszty domyśli się czytelnik.

[Sol_Angelica]

Bardzo mi się podoba Twój wiersz, a jakby nie było - powtórzenie tego samego słowa na początku każdego wersu to typowo poetycki środek ekspresji (vide: anafora)
Portfolio ma zatem rację. Cóż, nie pozostało mi nic innego, jak życzyć Ci dalszych sukcesów

Pozdrawiam,
Zapętlona

[marian2na]

Poprawiłam. Dziękuję za sugestie