Bukiet ślubny (Tekst na zaproszenie ślubne koleżanki, owładniętej ideą dobroczynną)

[Piotr Knasiecki]

Pozwólcie kwitnąć kwiatom! Nie rwijcie złocieni!
Inny był zamysł stwórcy, gdy farb swoich tęcze
W szarzyznę świata cisnął, by pośród zieleni
Z rozprysków barwnych fuksji uczynić naręcze,

Przeplecionych nasturcją, dalii żółtym kwieciem,
Przebiśniegiem, bławatkiem, szczawikiem zajęczym…
Na kobiercu koniczyn Pan Bóg wianki plecie.
Dość już kwiatów zerwanych w dniu naszych zaręczyn!

Chcielibyśmy, Kochani, jeśli wolno marzyć,
Byście, zamiast w okrutnych zmienić się żniwiarzy,
Z racji ślubu naszego uczynili datek
Na potrzeby przez życie pokrzywdzonych dziatek.