Bramy - minicykl [proza poetycka]

[Piramida88]

Tak więc przeczytałam pierwszą część i płonę z zachwytu. Świetnie napisane, bardzo mi się spodobała. Te zdania to prawie same perełki. Pewnie rzecz musiała kosztować Cię sporo pracy. Muszę przyznać, że jest naprawdę obrazo i tęczowo - pozwolę sobie tak to określić.(btw. tęcza jest symbolem boskiego przymierza z ludźmi)
Bardzo ładne przesłania to niesie(raczej kilka, w końcu podmiot liryczny daje nam do zrozumienia niejedno, jak chce się patrzeć, ale sumują się)

Tramwaje jakoś się opierają, ale chyba tylko dzięki motorniczym, którzy z pasją szarpią swoje dźwignie w szaleńczej walce o maszyny. W końcu przegrywają i tramwaje z oleistym mlaśnięciem odklejają się od torów, szybując ponad miastem. Jak wielkie ptaki, ścigają się ze sterowcami z żelaza, gdzie władcy świata niestrudzenie przędą zdradliwe sieci czarnej magii. Duch w maszynie, maszyna w duchu, pokój na ziemi. Każdy jeden krok.

Czerwone były te tramwaje, czy może opalizujące?

m wyżej się jest, tym niżej i boleśniej się upada. Ktoś wciska mi do ręki tanie wino owocowe.

Leciutkie sprowadzenie na ziemię, powtarzam LECIUTKIE. Owoce, kto ich nie lubi.

Oceny nie zostawiam, bo są jeszcze inne części. Z resztą po co ona
Jak na razie bardzo dobrze. Wszystkie gwiazdy uśmiechają się do Ciebie, zauważyłeś? Jak jeszcze nie, to już niebawem...

[starysta]

Tyle pięknych i mądrych słów już padło to co tam ja , przyznam że mnie uwiódł, i czekam na dalej.
Jedynie to te sterowce z żelaza Wiem już, tak zbyt dużo poetyki jak piszesz ale to takie szorstkie. Zbyt i chyba nieprawdziwe.
Pozdrawiam i jak pisałem czekam.

A i jeszcze jedno. To na pewno jest miniatura? Będzie?

[miriad]

Jedną ręką ląduję w rynsztoku, drugą w psich odchodach. Śmierdzę potem i wódą. Z okna kamienicy ktoś wylewa na mnie pomyje, a ja wymiotuję pod siebie.

Aleś przesadził! Daję słowo A nie oparł się jeszcze o świeżo malowaną ławeczkę i nie wyszła mu koszula, albo nie spadł nań odważnik 16tonowy czasem?;P
Tylko spokojnie, ja teraz sobie niegroźnie żartuję;p
Ale o tym, że przesadziłeś - naprawdę tak sądzę.

Prawie-katharsis, oczyszczona strona, jak kameleon.

IMO to jest tak kompletnie znikąd, tak do niczego nie podpiął, że aż wywołuje pęcznienie oczu. Każde słowo, a zwłaszcza to porównanie na koniec. Jasne, potem jest coś o wtapianiu, ale POTEM właśnie. Porównanie nie może być w poprzedzającym zdaniu. Jeśli już, to w następnym.

Na razie tyle, po drugim akapicie stwierdzam, że wolę nie komentować całości. Ale wrzucam tyle, com napisał, bo a nuż, być może, daj boże, te moje dwie uwagi są coś warte? Czort wi;p

[RootsRat]

Piramido, starysto, hm, dzięki za ten - moim zdaniem niesłuszny - zachwyt Mile łechce moje pisarskie ego

Miriad, no, początek z grubej rury.

Natomiast tekst o kameleonie jest parafrazą tekstu Kalibra 44 - zerknij na przypis drobnym drukiem, na samym dole posta. W zasadzie może powinienem go dać na górę, żeby było czytelnie...?

Możesz śmiało komentować, ja krytykę przyjmuję na klatę Chętnie podyskutuję, przeanalizuję wszelkie sugestie. Zapraszam!