Boćki

[Grain]

Nigdy się nie dowiem, czy pochylona para bocianów,
mogła wygniazdować tego ołowianego żołnierzyka,
na wyściółce zielonej serwetki,
w jej ogrodzonym stokrotkami chramie.

Poprzerastana pragnieniami, żeglowna samonośnym pożądaniem,
gotowa poświęcić korony, za przepierzeniem
z dwóch zsuniętych szaf.
Miesiąc ruchomego święta przekątnych miłości.

Z łabędzią szyją, najwyższym zaklekotem bioder,
góruje nad wszystkimi.

[Marcin Sztelak]

Zbyt wielu rzeczy się nie dowiemy, a szczególnie w kwestjach co by było gdyby. Bociany pretekstem do ciekawych przemyśleń...

[lizy]

A tutaj bardzo, bardzo ujęła mnie całość, takiego Graina najbardziej lubię.