Bifrost

[Alchemik]

pierwszy krok pod uderzeniem stopy 
dźwięczy 
feerią okruchów siedmioskrzydłych światłem
związanych gwiazd
wytrzyma materia jeśli odtaję
jeszcze nie czas lodowych olbrzymów

zagrzebany w korzeniach Yggdrasila
wzrok przerzucam jak linę ku koronie jesionu
do przejścia tyle światów
w rozwidleniach decyzji najpewniejszy konar
nie do objęcia
choć tak do nich tęsknię

pozostał most spleciony z liczb przekazów
międzyprzestrzennych na grzbiecie Ratatoska
w które upycham pragnienia oszukuję 
dodając asa na okoliczność gry 
ukrytego w rękawie
wątpliwą przepustkę do Asgardu

tak jak wątpliwy jest ten nowy
hipermarket z drugiego brzegu
gdzie na półkach do wyboru
leżą ładnie opakowane miłości
prawie za darmo
bo na ileż można wycenić duszę
w Hel